De kerk met kerkhof liggen van oudsher aan het kruispunt van drie wegen (Dek-, Kerk- en Haststraat). Die situatie is reeds ingetekend op een figuratieve kaart uit 1638. Een open veld rond de kerk, afgeboord met bomen duidt op de aanwezigheid van een kerkhof. Een weg loopt rond het kerkhof. Een figuratieve kaart uit 1710 toont een sterk beboomd kerkhof rond de kerk. Pas op de kaart van Ferrariskaart (1770-1778) staan er kruisjes aangeduid zodat de functie van kerkhof zeker is. De Atlas der Buurtwegen toont een gedetailleerde opmeting, deze keer met een ommuurd cirkelvormig kerkhof en omlopende straten.

Kerkhof omheen de parochiekerk, afgescheiden van de omgeving door een hoge bakstenen muur met ezelrug. Ten westen een toegang geflankeerd door bakstenen pijlers en voorafgegaan door een trappenpartij. Op het plattelandskerkhof bleven voornamelijk hardstenen graftekens uit het interbellum en de naoorlogse periode bewaard in sobere art deco en modernisme. De gangbare types als kruisvormige stèles met graftuinen en stèles met een zerk komen voor. Her en der is een tekstplaat in marbriet of een porseleinen of metalen applicatie aangebracht. De collectie graftekens wordt vervolledigd met een reeks houten grafkruisen, teruggaand op een eeuwenoude traditie en graftekens uit kunststeen en witte marmer, typisch voor de jaren 1960-1980.

Opvallend is een zandstenen grafkruis daterend uit 1721. Tegen de zuidelijk kerkmuur staat een neoclassicistisch grafteken. De twee kruisvormige stèles op het graf van de familie Kentane-Vander Niepen uit 1914-1928 zijn opmerkelijk omwille van het opschrift “O mijn Jezus Bermhertigheid” op het ene kruis en een gedetailleerd uitgewerkte immortellenkrans op het andere grafteken. De stèle van het grafteken voor Remi De Wandel (+1941) wordt gekenmerkt door een spel van verdiepte en uitspringende volumes eigen aan de geometrische art deco. Een driedimensionaal uitgewerkte gekruisigde Christus domineert het grafteken.

Het kerkhof werd bezocht in 2017.