Het dorpsschooltje van Smeerebbe werd gebouwd in 1867 door architect E. Van Hoecke en deed ook dienst als gemeentehuis.

Het schoolhuis, hoger gelegen dan de straat en aldus bereikbaar via bakstenen trappen, is een tweelaags bakstenen gebouw van drie traveeën met rondboogvensters en -deur waarrond een bakstenen waterlijst loopt, het geheel geplaatst onder een pannen schilddak. De bakstenen gevels tonen nog duidelijke sporen van het voor die periode kenmerkend geknipt voegwerk. Van de op twee rondboogramen na blinde zijgevels werd de linker met rotswerk bezet. In de voorgevel bevindt zich een arduinen stichtingsplaat met onder andere het jaartal 1867 en de naam van de architect, E. Van Hoecke. De woning wordt symmetrisch onderverdeeld door een gang met houten bordestrap. De wanden van het interieur vertonen nog met sjabloon aangebrachte friezen. In de achtergevel bevindt zich ter hoogte van de bordestrap en achter het dakvlak van het schoollokaal een rondboograam met ijzeren roeden.

Het eveneens in baksteen opgetrokken klaslokaal, slechts één bouwlaag hoog en geplaatst onder pannen schilddak, is tegen de achtergevel van het schoolhuis aangebouwd. De zijgevels ervan zijn elk met drie grote rondboogramen met ijzeren roeden geopend. Zoals bij het schoolhuis werd ook hier de linker gevel met rotswerk bezet.

Achter het klaslokaal bevinden zich lage stallingen en toiletten, links is een geplaveide speelplaats, rechts een weide en achteraan ligt een tuin.

Bakstenen gebouw op een lichte hoogte gelegen. Dubbelhuistype van twee bouwlagen en drie traveeën. Rondboogvormige muuropeningen; doorgetrokken bakstenen druiplijsten en arduinen kordon ter hoogte der lekdrempels van de bovenverdieping. Uitgewerkte muurankers.

Bakstenen muur links en rechts met ijzeren hek tussen bakstenen hekpijlers. Noordelijke aanbouw: rondboogvensters met ijzeren tracering.