Notariswoning van de familie Debrabandere. Herenhuis volgens het kadaster in 1900 gebouwd door Debrabandere-Bruneel Frans en kinderen (zaakwaarnemer) Torhout, ter vervanging van oudere panden. In 1911, uitbreiding van de achterbouw met veranda.

Dubbelhuis van zeven traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (blauw geglazuurde Vlaamse pannen). Bepleisterde lijstgevel boven blauw beschilderde arduinen plint (voetenschrapers), bepleisterde lijstgevel met cordonlijsten en rechthoekige en getoogde muuropeningen in een geriemde getoogde omlijsting. Bewaard witbeschilderd houtwerk, onder meer ook van erker met gekoppelde rondboogvensters boven de centrale deur en rolluikkasten (links boven). Bewaarde deuren bereikbaar via arduinen tredes. Beglaasde vleugeldeuren, verzorgd ijzeren hekwerk, paneeldeuren.
Achtergevel van verankerde witgeschilderde baksteenbouw. Lange smalle achterbouw aan de oostzijde, witgeschilderde baksteenbouw en gecementeerd met schijnvoegen. Aan de westzijde, uitbouw met veranda in witgeschilderde houten structuur, bewaarde deuren met grote roedeverdeling; rechthoekige en mijterboogvormige muuropeningen, bewaard witgeschilderd houtwerk.

Bewaard interieur. Traphal: bewaarde paneeldeuren, houten trap vermoedelijk na Tweede Wereldoorlog. Aan de straatzijde, twee kleine salons met polychrome kleurstelling van de paneeldeuren, de lambrisering en de plafonds (stucwerk rond de luchters en in de hoeken), neoclassicistische marmeren schouwtjes. Salon links achteraan: polychrome kleurstelling van plafonds en deuren, zwartmarmeren schouw, kamerbrede wandbespanning met schildering van onder meer zee en duinen met vissershuisjes, en (polder)dorp met lage woningen, kerk, kleine hoeve met houten schuurtje en rij populieren (over de schilder bestaat geen duidelijkheid: sommigen verwijzen naar een zekere Langaskens, ook de plaatselijke sierschilder Bonfils Vanwijnsberghe wordt genoemd). Deurvenster naar veranda met deels bewaard glas in lood, bovenlicht ingevuld met modillon waarrond geometrische motieven, hoofd, vogels en fruit (symboliseren wellicht overvloed, mogelijk verwijzing naar 17de-eeuwse schilder Jacob Jordaens), opschrift in modillon: "RAEPHËL WAS DE SCHILDER DER VROUWEN – MICHEL ANGELO WAS OOK MEESTER IN 'T BOUWEN – VAN DYCK WAS DE SCHILDER DER HOVELINGEN – MAAR JORDAENS DOET DE VREUGDE ERKLINGEN" (sic).

Rechts achteraan, eetkamer in Vlaamse neo-renaissance: verzorgde moerbalken met consoles en kinderbalken, houten paneellambrisering met ingemaakte muurkasten met spijlen en banken in een rechthoekige muurnis; imposante schouw met wangen uitgewerkt als houten zuilen op veelzijdige sokkel, consoles ter ondersteuning van de kroonlijst ingevuld met geglazuurde tegeltjes, schouwmond ingevuld met geglazuurde tegeltjes met bloemmotieven.

Veranda met zenitale verlichting, houten lambrisering.