Achterin gelegen hoeve zogenaamd "Papelekkehoeve", bereikbaar via nieuw aangeplante dreef, markerende tuinmuur en tuinpaviljoen, zie infra. Vernieuwde erfpijlers en kapelletje bij de erftoegang.

Eerste vermelding in het kadaster in 1840, bouw van de hoeve door L. Van Caillie, directeur van de registratie te Arlon; dit gaat samen met een rechtlijnige landbouwverkaveling van het gebied rond de hoeve (op de Ferrariskaart van 1770-1778 nog aangeduid als bosgebied). De benaming "goed genaemd de Pape-Plekke" komt voor het eerst voor in een advertentie van 1838 (zie K. De Flou). In de literatuur is er sprake van een 'buitenverblijf annex boerderij' in handen van de Torhoutse huidenvettersfamilie Vancaillie, later d'Aussy de Breemeersch de ter Hellen. In 1893 en 1931 uitbreiding van de hoeve, respectievelijk door de familie Van Caillie en d'Aussy. In 1901 wordt op het aanpalend perceel een tuinpaviljoen (zie mutatieschets) en wellicht ook de tuinmuur gebouwd door J. d'Aussy. Samen met de aanpalende parktuin wijst dit op een goed afgeschermde, kleine lusttuin. In de jaren 2000 wordt het huis herbouwd als identieke kopie. De tuinmuur en het tuinpaviljoen zijn tijdens het veldwerk in 2006 in restauratie. Twee bewaarde schilderijen - vermoedelijk daterend uit het begin van de 20ste eeuw - geven een beeld enerzijds van de erftoegang en het huis en anderzijds van het tuinpaviljoen.

Achterin gelegen hoeve met losse bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, gegroepeerd rondom erf. Voorliggende omhaagde weiden, enkele bewaarde hoogstamfruitbomen. Deze omhaging gaat evenals het gebruik als boomgaard vermoedelijk reeds terug op de aanleg van de hoeve. In 1893 en 1931 belangrijke uitbreiding van de hoeve (zie mutatieschetsen), dit betreft voornamelijk de nutsgebouwen ten noordwesten van het huis. Het oorspronkelijke, witgeschilderde boerenhuis – gelegen recht op de dreef - was 19de-eeuws. Dakruiter met klokje, het klokje herinnert aan de rol die August Van Caillie speelde als commandant van de burgerwacht in Maldegem (circa 1830-1835). Het witgeschilderde volume is wat betreft de voorgevel getrouw gereconstrueerd, ook het houtwerk is hermaakt naar oud model. Ten noordoosten van het huis, witgeschilderd bakhuisje (ovenhuisje verwijderd). Overige nutsgebouwen: vermoedelijk laat 19de-eeuwse stalling met geïncorporeerde voederkeuken, verzorgde dakoverstek en bewaard groen beschilderd houtwerk. Eenvoudiger schuur met geïncorporeerde stalling en wagenhuis, gele baksteenbouw vermoedelijk uit de jaren 1920-1930. Erf deels gekasseid en met bakstenen op hun kant.

Ter hoogte van het bakhuis begint de tuinmuur, die eindigt op het tuinpaviljoen (gebouwd circa 1901), zowel de muur als het zeshoekige paviljoen zijn oorspronkelijk witgeschilderd. Tuinmuur geritmeerd door steunberen, afdekking met Vlaamse pannen, mijterboogvormig nisje aan de parkzijde. Achterliggend park met rode beuk, eiken, populieren en wilgen. Licht gemodelleerde graspartijen met paden en palm (buxus), reliëf zie ook afbeelding van de tuin op het schilderij.

Veelhoekig witgeschilderd tuinpaviljoen, grosso modo bewaard zoals op afgebeeld op hoger vermeld schilderij. Onderkelderd en onder leien bedaking, ritmering door middel van hoekpilasters en beluikte rondboogvensters. Aan de parkzijde, luifel met gekartelde ijzeren afboording op ijzeren spillen. Bewaard witgeschilderd houtwerk: vleugeldeur en ramen met kruisindeling, geometrische roedeverdeling ingevuld met gekleurd glas. Bewaard interieur met plankenvloer en eenvoudig houten schouwtje waarop beglaasde kast met Mariabeeld.