Achterin gelegen hoeve met losstaande bestanddelen toegankelijk vanaf de straat via een lange, geasfalteerde oprit. Deze laatste is een onderdeel van een oude voetweg die oorspronkelijk via de nu verdwenen "Wansbrugghe" tot over de Mandel liep. Volgens een document van 1636 hoort de brug samen met de andere Mandelbruggen toe aan de baron van Ingelmunster. Deze beheert de doorvaart op de Mandel vanaf Izegem tot aan de Leie en dit geeft hem ook het recht tolgeld te vragen.

Op een figuratieve kaart van 1639 staat hier een boerenarbeiderswoning aangeduid langs de voetwegel, toen eerder een belangrijke weg, en nabij de "Wansbrugghe" die de weg over de Mandel leidt. Op een figuratieve kaart van 1689 met eigendommen van het "Goed en de Heerlijkheid te Nieuwenhove" staat een afgebakend perceel met een gebouw afgebeeld. Op de Ferrariskaart (1770-1778) is het geheel als moestuin met centraal een gebouwtje getekend, eventueel was dit een buitengoed van de heerlijkheid Nieuwenhove. Op de kaart paalt het perceel aan een oude meander van de Mandel waaruit kan worden afgeleid dat het verloop van de rivier in de 18de eeuw zou zijn gewijzigd zie huidig. Het houten brugje over de Mandel staat niet op het primitief kadasterplan (circa 1830) maar wel op de Atlas der Buurtwegen (1845) en de herziene kaart van het Militair Cartografisch Instituut (1910).

Gebouwen gegroepeerd rond een deels geasfalteerd, deels begraasd erf, 19de-eeuws uitzicht. Op het primitief kadasterplan staat het woonhuis met bijgebouw langs de voetwegel, beiden worden beschreven als huis. Het wagenhuis met stalling ten westen van het erf dateert waarschijnlijk uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Bakstenen, verankerd woonhuis onder zadeldak (mechanische pannen), gecementeerde voorgevel met imitatievoegen. Rechthoekige muuropeningen, vensters oorspronkelijk met luiken zie duimen. Links en rechts van het erf liggen de schuur, stallingen en wagenhuis. De hoeve is heden verlaten. Het bedrijf en de roterij aan de straat horen bij Hoogstraat nummer 114.