Hoeve met losse bestanddelen, gelegen op het einde van een lange oprit. Hoeve daterend van circa 1800, circa 1935 uitgebreid met een nieuw woonhuis.
Nog niet weergegeven op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Eerste weergave van de hoeve pas op het primitief kadasterplan (circa 1835); afbeelding van twee naast elkaar gelegen woonhuizen met een tussenliggend landgebouw. Circa 1835 eigendom van de heer de Madrid uit Brugge en bewoond door erfpachter Jan Keyrse. In 1859 erft Karel de Madrid de hoeve en wordt één van de woonhuizen omgevormd in een schuur. In 1876 vermeldt het kadaster Camille Van Caillie als eigenaar en Joannes Keirse als erfpachter; er worden enkele uitbreidingen voorzien - omschreven als een rurale vergroting - in het verlengde van de bestaande bebouwing. In 1935 laat René Keirse, die dan eigenaar is geworden van de hoeve, het huidige woonhuis bouwen en ook een nieuw landgebouw optrekken.
Woonhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder een vernieuwd pannen zadeldak, gebouwd in 1935. Typisch oranje parement, gecombineerd met geblokte ontlastingsbogen en strekken. Vernieuwd schrijnwerk. Achter het huidige woonhuis ligt een 19de-eeuwse, langwerpige vleugel, eertijds woonhuis en stalvleugel. Zwaar verankerde, bruine baksteenbouw met het gebruik van oranje baksteen voor de strekken van de licht getoogde openingen. Licht overkragend zadeldak met Vlaamse pannen. Ten noorden staat een dwars georiënteerd bakstenen landgebouwtje.