Vrije Basisschool en Middenschool Sint-Pieter, voorheen meisjesschool met klooster en kapel van de zusters maricolen. Ontstaan vanaf het midden van de 19de eeuw en grondig verbouwd/herbouwd in de jaren 1950.

Historiek

19de eeuw. Rond het midden van de 19de eeuw verleent Monseigneur Jan-Baptist Malou, bisschop van Brugge, zijn goedkeuring voor het stichten van een meisjesschool en een klooster in het centrum van Oostkamp. Het klooster wordt gesticht door de zusters maricolen uit Brugge. Theresia Marlier krijgt in 1849 twee huizen aan de Kortrijksestraat toegewezen, die baron Peers de Nieuwburgh heeft gekocht met de bedoeling er onderwijs te verschaffen (lager onderwijs, bewaarschool en speldenwerkerschool). De huizen worden naar verluidt aangekocht door E.H. Joannes Albertus Marlier en bewoond door de zusters maricolen. Daarnaast koopt juffrouw Marlier zelf nog een huis. In 1859 worden de huizen aangekocht door de zusters maricolen bij notaris Henri Claeys. De akte omschrijft "een woonhuis met eetkamer, twee keukens, schoollokaal, differente boven- en benedenkamerkens, kelder, stalling en verdere bouwgerieven, benevens nog een werkmanswoning". De huizen worden verbouwd in een klooster met kapel en een school. In 1879 worden er drie nieuwe klassen ingewijd en wordt er les gegeven aan 250 meisjes. In 1894 heeft de meisjesschool een oppervlakte van 8.338 m2 en staat het complex op naam van schepen Henri Claeys.

20ste eeuw. De erfgenamen van Henri Claeys laten het complex, bestaande uit een school, klooster en landerijen (4.322 m2), in 1903 over aan de zes kloosterzusters. Naar verluidt worden er dan drie klassen bijgebouwd volgens de plannen van architect Alphonse De Pauw uit Brugge. De werken worden uitgevoerd door aannemer Emiel Darras uit Oostende. Naast de bouw van een woonhuis voor de zusters, worden de klassen en het woonhuis bemeubeld en worden er afsluitingen voorzien. In 1923-1924 neemt de school uitbreiding door ook technisch en beroepsonderwijs te verschaffen.
Op 27 maart 1942 worden de gebouwen ernstig beschadigd door twee bommen die op het schoollokaal en in de tuin van de zusters maricolen vallen. De gebouwen worden in 1958 volledig gemoderniseerd en heropgebouwd naar ontwerp van architect Van Houtryve cf. gevelsteen "G. VAN HOUTRYVE ARCHITECT". De werken zijn voltooid in 1960. De zusters maricolen starten in 1962 met een moderne, middelbare afdeling onder de naam "Instituut Heilige Jozef". In het begin van de jaren 1970 stemt de school zich af op de behoeften van de fabriek Siemens cf. oprichting afdeling elektronica-elektriciteit. Circa 1973 wordt de school uitgebreid naar de ontwerpplannen van architect Provoost; de uitbreiding situeert zich grosso modo achter de bestaande kapel confer bouwaanvraag van 1973. In 1984-1985 fusioneert het "Instituut Heilige Jozef" met het Sint-Leocollege aan de Schooldreef (confer Schooldreef); sindsdien wordt de gehele schoolgemeenschap het Sint-Pietersinstituut genoemd.

Beschrijving

Imposant scholencomplex herbouwd in de jaren 1950 naar de bestaande, 19de-eeuwse volumes confer oude prentkaart. Grauwe baksteenbouw bestaande uit een brede kloostervleugel aan de straatkant met links ervan, op de hoek met een steegje, de kapel confer in baksteen gevormd kruis. Dwars op de straat georiënteerde kapel van twee bouwlagen, afgedekt door een zadeldak met pannen. Rechts van de kloostervleugel bevindt zich een hogere klassenvleugel.