Belangrijke hoeve, voorheen gesloten (Atlas van de Buurtwegen, 1846), thans L-vormig; de dienstgebouwen aan de west- en zuidzijde van het erf zijn verdwenen. De in 1975 nog in zeer slechte staat verkerende hoeve werd sindsdien heropgebouwd en gerestaureerd.

De oudste kern is het woonhuis. Breedhuis van het enkelhuistype, drie traveeën en twee bouwlagen onder steil zadeldak (Vlaamse pannen). Gevelsteen met opschrift: JESUS MARIA JOSEH(?)/ NOEL WYNANS/ ANNO 1686/DEN 14 MEI. Een tweede datering, 1681, wordt gegeven door de muurankers van de tweede bouwlaag. Gepikte plint. Beschilderde, natuurstenen banden en hoekbanden. Geprofileerde mergelstenen kroonlijst. De vorm van de oorspronkelijke vensters is af te lezen uit de plaatsing van de muurbanden: op de benedenverdieping. kruiskozijnen, op de bovenverdieping. kleine, rechthoekige vensters of bolkozijnen. De huidige ordonnantie van het woonhuis dateert uit het midden van de 19de eeuw: rechthoekige vensters met kalkstenen latei en lekdrempel, voorheen alle beluikt, thans nog alleen op de eerste bouwlaag; rechthoekige deur in een vlakke kalkstenen omlijsting op neuten.

De linkerzijgevel is voorzien van aandak, vlechtingen, top- en schouderstukken. In de rechterzijgevel is het kapgebint zichtbaar. Mogelijk was het woonhuis voorheen langer.

Links van het woonhuis, een gebouwtje van één bouwlaag, de linkerzijgevel eveneens voorzien van aandak en vlechtingen. De huidige vensters werden toegevoegd bij de restauratie.

Het L-vormige dienstgebouw, aansluitend bij het woonhuis omvatte de inrijpoort en waarschijnlijk een stalvleugel, doch is thans eveneens in het woongedeelte opgenomen. Witgekalkte baksteenbouw onder zadeldaken (mechanische pannen). Dit gedeelte is waarschijnlijk recenter dan het woonhuis, en telt slechts één bouwlaag Bakstenen rondboogvormige inrijpoort. De authenticiteit van de verschillende overige muuropeningen is thans nog moeilijk te achterhalen.