In oorsprong 18de-eeuwse hoeve met losse bestanddelen, waarvan het woonhuis al staat aangeduid op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). De benaming is wellicht afgeleid van het kapelletje (confer zonder nummer) aan de verharde inrit naar de hoeve. In het begin van de 19de eeuw is de hoeve eigendom van Jacques-Rodolphe van Zuylen van Nyevelt de Gaesebeke (1778 -1841), ontvanger van de directe belastingen van Brugge en eigenaar van meerdere gronden op Oostkamps grondgebied. Enkele jaren vóór 1912 - volgens de gegevens van het kadaster - is achter het woonhuis een bakhuis opgetrokken en is de bestaande schuur uitgebreid.

Bakstenen gebouwen onder licht overkragende, pannen zadeldaken, rondom een erf geschikt en met het woonhuis gericht naar de oprit. Boerenhuis van vier traveeën ten oosten ingebouwd met een kleine aanbouw uit de tweede helft van de 20ste eeuw waar tegen een naambordje hangt. Licht getoogde vensters met bakstenen strekken en bewaard schrijnwerk met schuiframen en bovenlichten met onderverdelingen. Rechthoekige deur in de derde travee onder betonnen latei. Bepleisterde westelijke zijgevel. Achteraan verbonden met het oorspronkelijk vrijstaande bakhuis. De oorspronkelijke schuur, die voor het eerst voorkomt op het primitief kadasterplan (circa 1835), is vóór 1912 uitgebreid op een L-vormige plattegrond in zuidelijke richting. Groengeschilderde openingen. Recente loodsen.