Heden houtzagerij "Vanhaelemeersch", gelegen op de hoek met de Hillestraat en teruggaand op een 19de-eeuwse molensite.

Historiek

18de eeuw. Site - met drie gebouwen - reeds weergegeven op de Kabinetskaart der Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op het initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778).

19de eeuw. Op het primitief kadasterplan (circa 1835), eigendom van molenaar Lodewijk Vermeersch; afbeelding van een woonhuis met een korenwindmolen (houten staakmolen) en een schuur in de boomgaard.
De stenen molen op de hoek Hillestraat/Sijslostraat is volgens L. Goethals gebouwd circa 1887 op de teerlingen van een houten molen confer primitief kadasterplan (circa 1835). Het kadaster vermeldt echter de volledige reconstructie van de houten windkorenmolen door een stenen molen in 1853 (registratie in 1865). De stenen molen wordt gebouwd in opdracht van landbouwer Bernard Vansteelandt.
In 1869 en in 1883 wordt het woonhuis nummer 126 vergroot. In 1882 wordt er een stoommachine in de molen geplaatst en wordt er een nieuw landgebouw bij de molen voorzien.

20ste eeuw. Een bewaarde bouwaanvraag van 1941 in het gemeentearchief van Oostkamp toont de verbouwingen aan de houtzagerij en het afbreken van de ruïnes van een stenen windmolen in opdracht van Jules Vanhaelemeesch uit Ruddervoorde.
In 1948 verkoopt Jules Vanhaelemeersch de gebouwen aan maalder Silvère Vanhaelemeersch en houthandelaar Frans Vanhaelemeersch. Bouw van het woonhuis nummer 128 en de achterliggende werkplaats in 1948. Eveneens in 1948 registreert het kadaster de ombouwing van de molen tot zagerij.
Nummer 126 uitgebreid met drie recente bijgebouwen (na 1950). Ook nummer 128 wordt uitgebreid na 1950: bouw van drie werkplaatsen - waarvan één van 1974 - en een hangar.

Beschrijving

Nummer 126, dwars op de straat georiënteerd woonhuis. Verankerde, bruine baksteenbouw onder een pannen zadeldak met later ingebrachte brede openingen in de achtergevel, voorzien van een geriemde omlijsting. De voorgevel van de woning is in de jaren 1950 (?) volledig vernieuwd. Achteraan, dwars gelegen landgebouw; verankerde bruine baksteenbouw onder een (aangepast) half schilddak met Vlaamse pannen en lichte overkraging. Verschillende openingen, onder meer onder roodgeschilderde lateien. Kopgevel aan de zuidkant bewaart sporen van een gedichte rondboogvormige opening.

Nummer 128, éénlaagswoning van 1948, getypeerd door het gemansardeerd zadeldak (mechanische pannen) vooraan doorbroken door een puntgevel met houten beplanking. Ook kenmerkend gebruik van verschillende baksteensoorten ter versiering van de gevels; onder meer omlijstingen rond de openingen en plint van oranje baksteen.