Kapel van Sijslo, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Troost. De kapel wordt gebouwd rond 1865-1866 in opdracht van Paul Auguste Pavot, een Brugse zakenman die behoorde tot een welgestelde patriciërsfamilie uit Brugge. Ze wonen er in de herenwoning Predikherenstraat nummers 24-26 - confer een boedelbeschrijving naar aanleiding van de verkoop in 1971 - en daarnaast bezitten ze nog wat onroerende goederen en gronden zoals het Beetenveld, 103 ha zaailand en bos ongeveer gelegen tussen de Zedelgemsestraat en de Veldegemstraat - confr benaming van de huidige verbindingsweg tussen beide straten zogenaamd Bietenveld.

De bouw is eerst voorzien in een eikenbos met de naam De Slak, maar uit schrik voor vernielingen wordt het in de eertijds scherpe bocht van de toenmalige rijksweg, op de kaart van het Militair Cartografisch Instituut (circa 1880) omschreven als "Route d'Eerneghem à Bloemendaele" opgetrokken. Paul Pavot hoopt met dit gebaar te genezen van de tering. Hij is de broer van de Brusselse architect Louis Pavot, die onder meer in 1860 de Gesukerk in Sint-Joost-ten-Node en bouwt tussen 1875 en 1885 in Brugge de Jezuïetenkerk in de Vlamingstraat. Mogelijk kan gesuggereerd worden dat het ontwerp van zijn hand is. In 1870 verleent bisschop Monseigneur J. Faict een aflaat van 40 dagen, 1 maal per dag te verdienen door de gelovigen uit het bisdom Brugge die devoot drie gebedjes zouden bidden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt de kapel door de Duisters voor militaire doeleinden gebruikt en als smidse ingericht. Op het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt een grote bedevaart naar de kapel georganiseerd. Naar verluidt is de kapel in mei 1963 grondig hersteld en opgefrist voor de jaarlijkse Mariabedevaart.

Kleine, bakstenen kapel van twee traveeën onder licht overkragend zadeldakje met Vlaamse pannen met witgeschilderd kruis. Baksteenbouw met gepekte plint. Rondboogvormige ingang en vensters onder ontlastingsbogen. Dubbele, houten deur met afwisselend rode en witte schildering onder halfrond bovenlicht met roedeverdelingen.

Interieur. Bepleisterde en witgeschilderde kapel met vloertje van grijze en oranje cementtegels. Rondbooggewelf en kruisgewelfje boven het altaar. Altaar van de bidruimte afgescheiden door een neogotische, houten afsluiting. Naar verluidt stond eertijds achter het altaar het opschrift Onze-Lieve-Vrouw van Troost geschilderd. Houten altaar en enkele houten bidbanken.