Hoeve van het langgeveltype gelegen aan een onverhard erf met pomp, op het einde van de tweede zijarm van de Banebosdreef. De hoeve gaat terug tot op het einde van de 18de of het begin van de 19de eeuw confer afwezigheid van bebouwing op de Kabinetskaart der Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op het initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), en afbeelding van een langwerpig, in twee opgedeeld volume op het primitief kadasterplan (circa 1835). Volgens het kadaster laat de Brugse notaris Edward Jacqué in de periode 1848-1852 het volume samenvoegen en deels reconstrueren, een bakhuis bouwen in de boomgaard en een landgebouw aan kant van de weg. In de tweede helft van de 20ste eeuw, (totale ?) verbouwing van het 19de-eeuwse landgebouw en uitbreiding met een grote loods.
Erf aan straatkant afgesloten door een buishekken tussen twee betonnen palen en ten westen afgebakend door hoge populieren. Noordzijde van het erf ingenomen door het boerenhuis. Eénlaags woonhuis van vier traveeën met geïncorporeerde stal (westkant) en aanpalende bergruimte (oostzijde). Verankerde baksteenbouw onder zadeldaken met pannen, vernieuwd bij het woongedeelte. Voorgevel van het woonhuis en de bergruimte witgeschilderd op een zwartgeschilderde plint. Beluikte vensters ter hoogte van het woongedeelte met vernieuwd houtwerk. Houtwerk van de stal- en bergruimte groen en bruin geschilderd. Ten zuiden van het woonhuis, aan de kant van en evenwijdig met de weg, bevinden zich heden recente stallingen en een hangar. Aan de overzijde van het erf is vermoedelijk het bakhuis bewaard gebleven.