Hoeve uit het midden van de 19de eeuw, bestaande uit losse bestanddelen en gelegen in een sterk beboste omgeving op het einde van de Bosdreef.
Bouw van een hoeve volgens het kadaster in 1844 door de weduwe van Charles Peers-D'Hondt en in gebruik genomen in 1853; de hoeve bestaat uit twee aanpalende woonhuizen en twee aanpalende landgebouwen. Circa 1882 wordt de hoeve in opdracht van Irénée Peers de Nieulant uitgebreid met een klein bijgebouw, mogelijk een bakhuis. In 1941 vindt een verdeling plaats: de hoeve wordt eigendom van Edouard Peers de Nieuwburgh en er wordt een nieuw landgebouw voorzien.
Heden gerenoveerde hoevegebouwen - boerenhuis, schuur, stallingen en/of bergruimtes - in pseudovakwerkbouw, aangepast tot woning. Omgevende tuin met talrijke moderne kunstwerken. Witgeschilderde baksteenbouw op een zwart beschilderde plint en onder vernieuwde, overkragende pannen zadeldaken. Rechthoekige openingen; geel-blauw beschilderde beluikte vensters en deuren, beiden met vernieuwd houtwerk. Boerenhuis met twee opkamertraveeën. Schuur met centrale dwarse doorrit, eveneens geel-blauw geschilderd.