Dieper gelegen voormalige hoeve, eveneens bereikbaar via een wegje vertrekkende van de Terluchtestraat (confer Ruddervoorde). Hoeve daterend van het einde van de 18de of het begin van de 19de eeuw confer afwezigheid van bebouwing op de Kabinetskaart der Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op het initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), en weergave van het woonhuis op het primitief kadasterplan (circa 1835). Circa 1835 eigendom van de kerkfabriek van Waardamme en verpacht aan de weduwe van Jan Messiaen. In 1844 wordt het woonhuis opgesplitst in twee woongedeeltes. In 1849 wordt het hoevetje verkocht aan baron Gustave Pecsteen uit Ruddervoorde, toenmalig kasteelheer van het nabijgelegen kasteel "Pecsteen" (confer Ruddervoorde, Hillestraat nummer 41). Daarbij worden beide woongedeeltes terug verenigd. Ten laatste in 1895 wordt het woonhuis vergroot en worden er een landgebouw en een bakhuis bijgebouwd.
Woonhuis van drie traveeën met aan de oostkant een geïncorporeerde stalling/berging. Verankerde baksteenbouw onder een vernieuwd zadeldak met Vlaamse pannen en een licht knik en overkraging. Zwart gepekte plint. Woongedeelte met centrale deur met smal bovenlicht. Beluikte vensters met (vernieuwd ?), rood en wit geschilderd houtwerk. Achteraan bewaart het woondeel rechts van de voordeur een opkamertravee met kelderopening. en uiterst rechts twee deuren naar een berging. Oostelijke zijgevel doorbroken door twee quasi gekoppelde rondboogvensters. Tegenaan de oostelijke zijgevel paalt een lager aangebouwd volume onder een lessenaarsdak met pannen. Bewaarde dwarsschuur en bakhuis. Omgevende meidoornhaag rondom het erf.