Vijf grafheuvels, waarvan de eerste drie, met Harpstedt-scherven en een soort steenbekisting, waarschijnlijk dateren deze uit de late bronstijd tot vroege ijzertijd, de vierde, met inhumatiegraf en ijzertijdurne, uit de middenbronstijd en de vijfde, met klopsteen, uit de ijzertijd (circa 600 voor Christus).

De grafheuvels zijn cirkelvormig tot ovaal. Ze zijn maximaal één meter hoog. Hun doormeter varieert van 4,5 tot 12 meter. Rond de meeste heuvels werden kringgreppels gegraven. In 1959 ving het wetenschappelijk onderzoek aan. De eerste twee werden onderzocht door M. Vanderhoeven, het volgende paar door A. Claassen en R. Nauts en de vijfde door laatst genoemde en J. Ulenaers.