Opmerkelijke neoclassicistische woning, in het fronton van naam en jaartal voorzien: "De Thiende Uytvanck 1846". De naam is volgens Franchoo overgenomen van het gelijknamige cijnshuis dat omstreeks 1629 op deze plaats werd opgericht. Een "uytvanck" of "uyttrede" is een uitweg tot de openbare weg van alle hoeves die in het gebied van een bepaalde heer lagen; bij het betreden van de handelsweg diende cijns op vee, vruchten of koren betaald te worden. Door de eeuwen heen raakt het oude cijnshuis in verval, om wellicht in circa 1846 afgebroken te worden. In datzelfde jaar stopt de nabijgelegen steenbakkerij van Jonckheer de l'Espée de Straten wegens uitputting van de klei. De literatuur vermeldt dat de huidige woning op nummer 173 met de resterende bakstenen op de plaats van het oude cijnshuis werd opgetrokken. Daarbij zouden hardstenen deur- en vensterdorpels gebruikt zijn, afkomstig van de afbraak van het tolhuis aan de Katelijnepoort in Brugge. Een midden-20ste-eeuwse eigenaar verfraaide het huis naar verluidt op historiserende wijze en liet naam en datum "1846" in het fronton beitelen. De gegevens uit het kadaster stellen deze datum in vraag, omdat de bouw van de woning op die plaats pas in 1866 wordt geregistreerd, in opdracht van Eduard de Nieulant uit Sint-Andries. Anno 2005-2006 wordt de woning gerenoveerd en uitgebreid.

Vrijstaande neoclassicistische woning van drie traveeën en twee bouwlagen onder een laag schilddak; rechts en achter lage recente uitbouwen. Witgeschilderde baksteenbouw; de lijstgevels zijn geritmeerd door hardstenen pilasters die de uitspringende kroonlijst dragen. Rechthoekige muuropeningen met hardstenen onderdorpels, deels gewijzigd. Centrale inkompartij in de voorgevel geaccentueerd door rechthoekig fronton en hardstenen serliana-omlijsting; in de oostelijke zijgevel wordt deze structuur nagebootst. Gewijzigde rechthoekige voordeur met rondbogig, radvormig ingedeeld bovenlicht.