is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Domein Hontzocht
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kasteel Hontzocht
Deze vaststelling was geldig van tot
Kasteel gebouwd in 1938 naar ontwerp van architect Maurice Vermeersch (Brugge) in opdracht van baron Paul de Giey-Parmentier. Naar verluidt is dit een kopie van het afgebrande kasteel Hontzocht van de familie de Giey te Lembeek bij Halle (Brabant). De enige verwijzing naar het kasteel te Lembeek is de straatnaam Hontzochtsesteenweg.
Het kasteel is ingeplant op een groot bebost domein aan de oostzijde begrensd door de E40 en aan de westzijde de straat Blommeke. Het domein vertoont een typisch dambordpatroon en wordt doorsneden door dreven. Kasteel gebouwd in historiserende stijl en opgevat als een waterkasteel. Gelegen binnen een rechthoekige omwalling. Toegankelijk via een boogbrug, aan weerszijden voorzien van een bakstenen borstwering. De gebouwen met woonfunctie bevinden zich in het zuiden, centraal bevindt zich de binnenkoer, aan de oostzijde het poortgebouw en aan de noordzijde een arcade met hierbij aansluitend de zogenaamde kapel. Verankerde baksteenbouw, oorspronkelijk witbeschilderd. Gebruik van zandsteen voor de kozijnconstructies. Onregelmatige plattegrond gevormd door de erkeruitbouwen en torenvolumes.
Interieur. Het interieur werd enkel op de begane grond bezocht. De kamers zijn aangekleed met hergebruikmateriaal afkomstig van vermoedelijk het oorspronkelijke kasteel Hontzocht te Lembeek.
Zogenaamde kapel. Eénbeukige ruimte, rechts voorzien van een natuurstenen zuil. Vloer bedekt met polychrome tegeltjes. Houten gewelf. De muuropeningen zijn spitsboogvormig opengewerkt. De bekronende windvaan is voorzien van een man met hondje.
Het kasteel bevindt zich in een bos net ten zuiden van de autosnelweg E40. Dit bos is doorsneden volgens een geometrisch patroon met wegen, al dan niet met dreefbomen langs. Verspreid staan er enkele villa's en woningen. De onmiddellijke omgeving van het kasteel heeft enkele karakteristieken van parkaanleg. Ten noordwesten en ten zuidoosten ervan liggen twee graslandjes die vanuit het kasteel enkele langere zichten toelaten. Ten zuidwesten van het kasteel was er vroeger een klein tuintje aangelegd met strak geschoren taxushaagjes, enkele bakstenen constructies en zuiltjes. Momenteel is dit echter niet meer onderhouden en groeien natuurlijke opslag van bomen en struiken boven de haagjes en parkornamentjes uit.
Bron: GILTÉ S. met medewerking van BAERT S. 2007: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Beernem, Deelgemeenten Beernem, Oedelem en Sint-Joris, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL31, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Gilté, Stefanie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Het domein Hondzocht dat op de Ferrariskaart nog als heidegebied ingekleurd staat, werd in het laatste kwart van de 18de of de eerste helft van de 19de eeuw omgevormd tot een rabattenbos. In de tweede helft van de 18de eeuw legden verschillende grootgrondbezitters in deze regio zich toe op het bebossen van heidegebieden. Zo liet in de jaren 1770 hertog Charles d’Ursel (1717-1775), eigenaar van het nabijgelegen domein Gruuthuyse in Oostkamp, verschillende heidevelden ontginnen. Ook Andries vanden Bogaerde (1726-1799), schepen en thesaurier van het Brugse Vrije, bezat uitgestrekte heidegebieden in en rond Beernem die hij tot bos liet omvormen.
Het bos, voor de eerste maal afgebeeld op de kaart van Vandermaelen (1846-1854), wordt ontsloten door twee noordoost georiënteerde hoofddreven en dwarse zijdreven. De eerste hoofddreef bakent de noordoostelijke grens van het bos af, de tweede dreef is centraal gelegen en vormt ook nu nog de hoofdas van het domein. De noordoostelijke dreef en een hoek van het domein verdwenen in 1937 bij de aanleg van de E40, de eerste autostrade van het land. Het omgrachtte landhuis dat ingeplant werd op de as van de hoofddreef dateert uit dezelfde periode (1938). De structuur van het rabattenbos met centrale hoofddreef, dwarse zijdreven en percelen met opgehoogde bedden en greppels bleef onaangetast bewaard en is duidelijk zichtbaar op het Digitaal Hoogtemodel Vlaanderen II.
Is deel van
Reigerlostraat
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Domein Hontzocht [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/89056 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Gemeente Beernem
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.