Molen Ter Rijst is een in 1794 opgetrokken stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (grondzeiler) met kenmerkende brede kuip en saracenerkap (zetelkap), stalen, gelast gevlucht en drie steenkoppels.

De nog onafgewerkte molen werd eind 18de eeuw aangekocht door Armand De Graeve en bleef tot eind 20ste eeuw in het bezit van deze molenaarsfamilie. De windwijzer in de vorm van een muilezel op het dak is een symbool van onvruchtbaarheid en verwijst naar het feit dat de molen nooit overging van vader op zoon. In 1938 werd de molen ingericht als woning maar veertig jaar later werd de molen hersteld door molenbouwer Walter Mariman uit Zele en ook in 2006 en 2011 werden grote molentechnische werken uitgevoerd, onder andere door molenbouwer Johan De Punt.

Ten noordoosten van de molen bevindt zich het inmiddels verbouwde molenaarshuis. De oorspronkelijke molenaarswoning uit de 19de eeuw van het dubbelhuistype met één bouwlaag van vier traveeën onder zadeldak (nok evenwijdig aan straat, Vlaamse pannen) werd omschreven als een gecementeerd en beschilderd verankerd gebouw van baksteen op gepikte plint met rechthoekige muuropeningen in geschilderde omlijstingen. 

Witgeschilderde, bakstenen windmolen uit de 18de eeuw, ook wel Rijstmolen genoemd. Grondzeiler; buitenkruier met deels bewaarde molenkap en wieken; heden omgebouwd tot woonhuis.

Molenaarshuis van het dubbelhuistype met één bouwlaag van vier traveeën onder zadeldak (nok evenwijdig aan straat, Vlaamse pannen), uit de 19de eeuw. Gecementeerd en beschilderd verankerd gebouw van baksteen op gepikte plint. Rechthoekige muuropeningen in geschilderde omlijstingen.