Dorpswoning in historiserende stijl, opgetrokken op een leeg perceel in opdracht van baron Maurice van der Bruggen, geregistreerd bij kadaster in 1911. Vermoedelijk tijdens het interbellum worden aan oost- en westzijde van het huis aanbouwen gerealiseerd, evenals achtergelegen bijgebouwen, alle pas in 1977 geregulariseerd bij kadaster.

Vrijstaand volume met voortuin afgesloten van de straat door een haag, toegang via een ijzeren hekje. Oorspronkelijk woonhuis van drie traveeën en twee bouwlagen in verankerde donkerrode baksteenbouw op L-vormige plattegrond onder haaks op elkaar geplaatste zadeldaken (roodgeglazuurde mechanische pannen) met aflijnend muizentandfries. Kleine houten dakkapel. Trapgevel met overhoeks topstuk. Rechthoekige muuropeningen met natuurstenen kruiskozijnen, onder meer in verdiepte traveenissen. Verder gebruik van natuursteen voor hoekconsoles beeldnis, schouderstukken en dekstenen. Portiek onder luifel met leien bedaking op houten pijler, bewaarde deels beglaasde voordeur met korfboogvormig bovenlicht met verticale roedeverdeling. Deels bewaard schrijnwerk, verdwenen onderverdelingen. Muuropeningen op begane grond voorzien van dievenijzers.
Zelfde stijl en kenmerken doorgetrokken in latere aanbouw van vier/zes traveeën en twee bouwlagen aan de westzijde onder halve schilddaken en van een travee van een bouwlaag aan de oostzijde onder platte bedaking.

Behouden interieur in oudste gedeelte. Enkele kamers met bewaarde marmeren schouwen en plafondrozetten. Houten paneeldeuren en gelijkaardige ingebouwde kasten. Veelkleurige tegelvloeren onder meer met florale motieven. Vernieuwde leefruimtes. Hall met gestucte consoles met loverwerk en vrouwengezicht, bewaarde houten trap met eenvoudige trappaal en balusters.