Recent onderzoek van G. Souffreau en L. Beeckmans bracht de historiek van deze hoeve in kaart. Geschreven bronnen over de hoeve gaan terug tot het begin van de 16de eeuw. De hoeve werd toen benoemd als 'tgoedt ter Thale', later in de 17de en vroege 18de eeuw onder de naam Schaeldenhuijs of Schaliënhuis, tegen de late 18de eeuw als Casteelken en in de 19de eeuw als Steppes hof. Vermoedelijk werd de huidige woning gebouwd omstreeks 1611 door Adriaan Kielmaes, baljuw van de baronie van Ressegem-Borsbeke en ontvanger van de Prins van Izegem. Een beschrijving in een verkoopakte van 1657 maakt duidelijk dat het hof toen al bestond uit een woonhuis, schuur, stallen en andere bijgebouwen. In de vroege 18de eeuw bevestigen bronnen dat de hoevegebouwen in baksteen zijn opgetrokken en minstens op het eind van de 18de eeuw is er sprake van een ophaalbrug. Het vroeg-17de-eeuwse gebouw onderging aanpassingen in de 18de en vroege 19de eeuw.

Het uitzicht van de hoeve wijzigde in vergelijking met de inventaristekst in 1978. Omstreeks 1990-1993 werden de schuur en de stallen gesloopt, waardoor de gesloten inplanting verdween. Ook de 19de-eeuwse aanbouw aan de walzijde van het woonhuis werd gesloopt. Het woonhuis werd zo gereduceerd tot zijn oudste kern. Het volume onderging in het eerste kwart van de 21ste eeuw exterieur- en interieurrestauraties; daarnaast kreeg de tuin aandacht en werd de walgracht hersteld. De gevels van het woonhuis werden grotendeels gedecapeerd, waardoor de opbouw van het huis in bak- en zandsteen nu zichtbaar is. De erfgevel van zes traveeën en twee bouwlagen wordt geritmeerd door rechthoekige vensters met deels vernieuwde kruiskozijnen in Lediaanse kalkzandsteen. De deur met bovenlicht is ook omlijst met kalkzandsteen. De dakbedekking werd vernieuwd met natuurleien.