Merkwaardig, schuin ingeplant woonhuis, door middel van een smeedijzeren jaartal "1847" gedateerd in de neogotisch uitgewerkte zijpuntgevel. Parallel aan de voorgevel een pad van witte natuursteen; het geheel van de straat gescheiden door een gemengde haag.

Deze vermoedelijke dienstwoning werd opgetrokken door graaf Amedée Ludovicus de Beauffort door huwelijk in 1830 eigenaar geworden van het kasteel van Bouchout te Meise en van zijn afhankelijkheden (onder meer de nabijgelegen Amelgemmolen). Toen hij de "Bosch Straet" (zie Poppkaart circa 1860) op zijn eigendom te Wemmel liet recht trekken, werd dit pand op ongeveer dezelfde plaats van het voorgaande heropgebouwd. De kadastrale registratie gebeurde pas in 1863, het volume wordt omschreven als "huys". De markante neogotische zijgevel is typisch voor graaf de Beauffort, een maniakale bewonderaar van de middeleeuwse gotiek. Reeds in 1832 had hij het kasteel in deze stijl verbouwd. De ordonnantie van de woning werd meerdere keren gewijzigd: vóór 1971 (zie oude foto) werden de eerste twee traveeën ingenomen door een deur en was er onder het meest rechtse venster een drempel zichtbaar; vóór 1977 (zie oude foto) werd de huidige indeling van vier vensters bekomen.

Gerenoveerde wit geschilderde baksteenbouw van vier traveeën en één bouwlaag op gepikte plint, op de hoeken afgewerkt met (gerecupereerde?) zwart geschilderde hardstenen zuilen met kapiteel op een rechthoekige sokkel; het geheel onder een overkragend Vlaamse pannen zadeldak op gemodelleerde bakstenen consoles en houten modillons. Vier rechthoekige beluikte vensters onder houten lateien, hardstenen dorpels en vernieuwd schrijnwerk. Markante, neogotisch uitgewerkte noordelijke zijgevel met een spitboogvormige poort onder een gelijkvormige bakstenen druiplijst waarvan de gestrekte uiteinden doorlopen tot de hoekzuiltjes; twee spitsboogvensters met geprofileerde dorpels en een oculus in de top, allen onder omlopende bakstenen druiplijstjes op gestrekte uiteinden. Het oorspronkelijke, sierlijk uitgewerkte neogotische schrijnwerk, onder meer driepasmotieven, is verdwenen. Vernieuwde zuidelijke zijgevel met beluikt, rechthoekig venster onder houten latei in de top.

Eénlaags boerenhuis met zadeldak (pannen) in de zijpuntgevel door uitstekende bakstenen in de top gedateerd 1847. Witgeschilderde baksteenbouw met gepikte plint, op de gevelhoeken voorzien van arduinen zuilen met sokkel en geprofileerde impost. Voorgevel met rechthoekige deuren en vensters (beluikt en lekdrempels) gemarkeerd door de grote geprofileerde daklijstbalken van baksteen.

Neogotische inslag in de uitwerking der zijgevels: spitsboogvormige deur van baksteen met een gelijkvormige druiplijst waarvan de gestrekte uiteinden doorlopen tot de zuilen; twee spitsboogvormige venstertjes en oculus in de top eveneens afgewerkt met bakstenen druiplijstjes.