Tussen 1925 en 1928 werd de eclectische huizenrij aan de de Limburg Stirumlaan aan de oostzijde afgesloten door een driekwartwoning met omringende tuin (mutatieschets 1926-1929/32). De bouwheer kon niet worden terug gevonden in het kadaster.

Het betreft een ruime, driekwart vrijstaande eclectische burgerwoning opgetrokken met vage neotraditionele en neoclassicistische invloeden die door het kleur- en materiaalgebruik, de nokhoogte en de pittoreske uitwerking mooi aansluit bij het belendende ensemble. Het herenhuis van twee bouwlagen onder gecombineerde pseudo-mansardedaken (leien en mechanische pannen) op onregelmatig grondplan, kent aan de zichtgevels een markante en rijke geveluitwerking. De opvallende gele baksteen contrasteert mooi met de veelvuldige verwerking van blauwe hardsteen voor onder meer venster- en deuromlijstingen, cordons, overhoekse pinakels, boog- en sluitstenen.

De verticale geleding van de gevels door gevelhoge bakstenen pilasters en hoger opgetrokken dakvensters onder pseudo-trapgeveltjes wordt afgezwakt door de horizontaliserende muurbanden en cordons. Het verspringende volume in de zijgevel bevat een rondboogportiek op harstenen zuilen met Korintisch kapiteel. Al dan niet gekoppelde rond- en korfboogvormige muuropeningen in hardstenen omlijstingen met negblokken en sterk geprofileerde sluitstenen. Sommige vensters zijn voorzien van een balkon met smeedijzeren leuningen. Het houten buitenschrijnwerk -met roedeverdeling in de bovenlichten- en de omlopende houten kroonlijst op vlakke consooltjes bleef bewaard. Het interieur kon niet bezocht worden.

De omringende en beboomde tuin wordt aan de de Limburg Stirumlaan afgesloten door een afgerond ijzeren vleugelpoortje geflankeerd door een dito grille op een lage hardstenen sokkel en aan de Prins Boudewijnlaan en door een betonnen afsluiting.