Hoeve met oudere kern, minimaal opklimmend tot de 17de eeuw en in de loop van onder meer de 20ste eeuw aangepast en uitgebreid. Op een kaart bij het landboek van 1654-1656 staan twee evenwijdige, haaks op de straat georiënteerde volumes op een beboomd erf weergegeven. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden enkele bijkomende nutsgebouwen en een boomgaard aan de zuidzijde weergegeven.

Bij de opmaak van het primitief kadasterplan (circa 1830) is de hoeve achtereenvolgens eigendom van Ambrosius Verrue uit Meulebeke en van Jan Baptiste Delinge, inspecteur der schatkist, gedomicilieerd in Batavia.

In 1955 laat de toenmalige eigenaar L. Tytgat zowel het woonhuis als de bestaande schuur-stal-vleugel aan de zuidzijde vergroten, het bakhuis en een kleiner bijgebouw op het erf slopen en een nieuw nutsgebouw aan de westzijde optrekken. Recent is een nieuw woonhuis aan de noordzijde van de hoeve opgetrokken (nummer 2).

Hoeve met losstaande, verankerde bakstenen gebouwen op grotendeels onverhard erf met onder meer grasperk en treurwilg, afgescheiden van de straat door hoge ligusterhaag, witgeschilderde bakstenen muur en ijzeren toegangshek. Ten noorden van het erf, haaks op de straat ingeplant éénlagig, witgekalkt woonhuis (nok loodrecht op straat; mechanische pannen). Natuurstenen onderdorpels. Muuropeningen met afgeronde hoeken waarin witgeschilderd houtwerk (T-ramen) met grote roedeverdeling en gedeeld bovenlicht; luiken met duimen. Lage aanbouw onder lessenaarsdak aan de straatkant. Aan westzijde, aangebouwd 20ste-eeuws schuur- en stalgedeelte onder zelfde nok met onder meer witgekalkte erfgevel, tweedelige staldeur en metalen schuifdeur. Aan zuidzijde, evenwijdige schuurstalvleugel onder zadeldak (mechanische pannen), met onder meer gedichte segmentboogpoort in achtergevel, houten laadluik in zijgevel, stalvensters onder rechte latei en recente luifel op betonpalen aan erfzijde. Overige bijgebouwen deels afgebroken, onder meer lagere stal aan oostzijde van de schuurstalvleugel en bijgebouw aan de westzijde.