Parochiekerk Sint-Martinus

Gelegen ten noorden van het dorpsplein, voorheen met omringend, ommuurd kerkhof, bewaard ten noorden; ten zuiden zijn de stijlen van de vroegere poort bewaard; gebouwd in 1774 onder pastoor P.J. Van Volcxem, gegevens vermeld op een opschrift naast het noordelijk zijaltaar.

De plattegrond ontvouwt een driebeukig schip van zeven traveeën, koor met een rechte travee, vlakke koorsluiting, vierkante oosttoren met halfronde traptoren (ten noorden), noordelijke sacristie. Gebouw van baksteen met plint en negblokken van zandsteen, toren op zandstenen onderbouw (overblijfsel van kerk voor 1774?), verder baksteenbouw, gesinterde steentjes ten westen; leien zadeldaken op houten daklijstbalkjes (noord- en zuidgevel van schip en koor). Toren onder ingesnoerde achtzijdige spits (leien). Westelijke puntgevel met nieuw parement. Segmentboogdeur op imposten ingeschreven in rechthoekige omlijsting van zandsteen onder kroonlijst; trapezoïdale sleutel met jaartal 1778. Daarboven rondboogvenster met arduinen lekdrempel en oculus in de top. Noord- en zuidgevel en koor geritmeerd door steekboogvensters met arduinen lekdrempels, ramen in ijzeren harnas. Getralied rondboogvenster in onderbouw van toren, daarboven rondboogvenster in vlakke omlijsting van zandsteen, rondboogvormige galmgaten (één per wand).

Interieur: beschildering in laatrégence stijl. Middenbeuk: rondboogarcaden met classicistische rozetten en sluitsteen op gemarmerde Toscaanse zuilen met achtzijdige basis, en abacus. Schip en zijbeuken onder Boheemse kappen, koor onder half koepelgewelf; gordelbogen verrijkt met casementen en rozetten, opgevangen door Lodewijk XVI-consoles.

Mobilair: Kruisweg door Jan de Cooman (1936-1937); drie altaarstuklen door J. Pauwels (1865, 1869, 1873). Barokke hoofd- en zijaltaren (18de eeuw); biechtstoel (circa 1800). Orgel door L.B. Van Peteghem (1782).