Kleine, vermoedelijk 19de-eeuwse sluis gelegen over de Lapperbeek langsheen de voetgangersweg die uitkomt in de Kapellestraat.

De Lapperbeek doorkruist de Kerkemeersen, een onbebouwd gebied van circa 3 hectare dat zich uitstrekt achter de bebouwing van de Kerk-, Kapelle- en Kasteelstraat en dat bestaat uit laaggelegen natte beekvalleigronden met verveend kleiig materiaal als bovengrond (plaatselijk tot 1,5 meter dik) en een zandige ondergrond met wortels van een vroeger moerasbos. Deze gronden behoren, samen met de vroegere beekloop van de Oude Devebeek tot een fossiel beekdalsysteem van de (Oude) Devebeek. In de loop van de middeleeuwen wordt het moerasgebied rond de (Oude) Devebeek en de Lapperbeek geleidelijk drooggelegd door het omleiden van waterlopen en het delven van bijkomende afwateringsgrachten, waardoor onder meer de Kerkemeersen ontstaan.

Het sluisje, bestaande uit bakstenen opstanden, ijzeren sluiswerk en weerslagklep, wordt naar verluidt voor het eerst in 1884 vermeld en dient eertijds om lagerliggende weilanden te bevloeien en aldus op een natuurlijke manier te bemesten.