Dit erfgoedobject heeft geen erfgoedwaarde meer. De erfgoedwaarden waarom we het object opnamen in de inventaris, zijn niet meer aanwezig, bijvoorbeeld door verbouwing of sloop.
Hoeve minimaal opklimmend tot de tweede helft van de 18de eeuw, zie drie losstaande volumes weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). Zelfde configuratie van woonhuis, haakse schuurstalvleugel, bakhuis ten zuiden en bijkomend bijgebouwtje ten noordwesten weergegeven op het primitief kadasterplan (circa 1830), met als toenmalige eigenaars de weduwe en kinderen van landbouwer Jan Vanlandeghem uit Meulebeke. In 1955 registreert het kadaster de afbraak van het bakhuis en de bouw van nieuwe nutsgebouwen aan zuid- en noordwestzijde.
Toegang naar omhaagd erf met losse verharding en grasperken via ijzeren hek tussen witgeschilderde bakstenen pijlers met getraliede mijternisjes, links met beeldje van Sint-Antonius. Eénlagig woonhuis van zeven traveeën onder zadeldak (mechanische pannen) met witgekalkte erfgevel en muuropeningen onder rechte lateien; deels nieuw schrijnwerk en dito luiken. Deur in donkere bakstenen omlijsting onder uitkragende kroonlijst. Deels gecementeerde zijgevel met onder meer venster met grote roedeverdeling en laaddeur; buitentrap. Recente, grootschalige nutsgebouwen.
BOUCKHUYT L., De kapellekensbaan, een inventaris van de Meulebeekse veldkapellen, Meulebeke, 1994, p. 159.
Bron: CALLAERT G. met medewerking van BOONE B. & MOEYKENS S. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Meulebeke, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL38, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Callaert, Gonda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
