Samenstel van vier eclectische burgerhuizen, vermoedelijk in 1925 gebouwd in opdracht van Honoré Carpentier (mutatiestaat niet bewaard), pas in 1929 in het kadaster geregistreerd.

Het ensemble wordt, net als het aanpalende pand nummer 57, opgetrokken op een deel van het perceel waar eertijds de "Dierdonckmolen" met molenaarshuis gelegen is, ook gekend als "Statiemolen" of "Vermeulens molen". Deze molen is circa 1800 als houten staakmolen op torenkot opgericht en wordt in 1861 afgebroken en in 1863 wat verder heropgericht als stenen stellingmolen door olieslager Victor Vermeulen. Zowel de molen als het molenaarshuis worden tijdens de "strijd om Meulebeke" in oktober 1918 vernield en in 1922 afgebroken.

Enkelhuizen van telkens drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak (nok evenwijdig met straat; rode en zwarte mechanische pannen); nieuwe dakvlakvensters en grotendeels vernieuwde gootlijst. Kleurrijk materiaalgebruik voor gevelafwerking, zie roodbakstenen parement, geel- of witbakstenen banden, onder meer doorlopende boven korfboogopeningen van nummers 49 en 51, en gebruik van natuursteen voor plint, onderdorpels, aanzet- en diamantkopsluitstenen van segmentboogvensters van nummers 51 en 53 en trappen (twee treden). Symmetrisch opgevat ensemble, waarbij de venstertraveeën van de uiterste panden (nummers 49 en 55) oplopen in trapgevel (vijf treden) met natuurstenen kraag- en afdekstenen en ijzeren topstuk; dakvenster met tweelicht en oculus in top. Tevens beide met rechthoekige muuropeningen (schuif- en T-ramen, deels bewaard bij nummer 55) onder ijzeren I-profiel met rozetbouten en blinde korfboogvelden, waarin geel-bruine betegeling in dambordpatroon. Bewaarde deuren bij nummers 51, 53 en 55, telkens met segmentbogig bovenlicht, bij nummers 53 en 55 met glas-in-loodinvulling, laatstgenoemde met floraal motief. Lage, getraliede kelderopeningen.