De kapel Onze-Lieve-Vrouw der Zeven Weeën, ook Terschreienkapel of Boskapel genoemd, is gelegen op een helling in een open landschap en wordt omgeven door lindebomen. Een jaartal op een nis in de gevel dateert de kapel in 1781.

Historiek

De kapel gaat mogelijk terug tot de 15de of 16de eeuw. Ze wordt weergegeven op de Ferrariskaart, maar zonder identificatie. Het huidige gebouwtje dateert uit de 18de eeuw.

Beschrijving

De kapel Onze-Lieve-Vrouw der Zeven Weeën heeft een rechthoekig grondplan met een ronde apsis en wordt afgedekt door een leien zadeldak. Witgekalkte verankerde baksteenbouw op gepikte zandstenen plint. De puntgevel langs de straatzijde wordt gekenmerkt door een verlaagd aandak en muurvlechtingen; de bakstenen top werd hersteld. De gevel is opengewerkt met een segmentboogdeur, ingeschreven in een omlijsting van zandsteen en met een trapezoïdale sleutel met hartmotief. Boven de deur werd in een zandstenen nisje het jaartal 1781 ingewerkt: "CAPELLE VAN ONSE/ LIVE VRAUW VAN SEVEN/ WEEN 1781/ DE 4 WEE". Deze inscriptie kan erop wijzen dat de kapel aanvankelijk deel uitmaakte van een ommegang, of dat deze nooit werd voltooid. In de omgeving zijn immers geen andere kapellen bewaard. Bovenaan de voorgevel bevindt zich een getoogd venster, net als de deur ingeschreven in een zandstenen omlijsting en met een trapezoïdale sleutel. De zijgevels zijn opengewerkt met segmentboogvensters met zandstenen onderdorpels en zijn voorzien van ramen in een ijzeren harnas. Aan de halfronde apsis is een klein kruisbeeld bevestigd.

Interieur

Bepleisterd ingedrukt tongewelf. Gemarmerd houten altaar met laatclassicistische inslag (eind 18de of eerste helft 19de eeuw).

Omgeving

De kapel is gelegen op een heuvel, aan een rechte landelijke weg, in een open landschap met akkerland. Ze wordt, behalve aan de straatzijde, omringd met een leibomenrij van zilverlindes (Tilia tomentosa 'Brabant'). Naast het gebouw vertrekt een verharde weg met hoogstammige bomen naar een recente woning en bedrijfsgebouw.