Dieper gelegen hoeve, toegankelijk via een lange, onverharde oprit, in kern opklimmend tot het einde van de 18de of begin van de 19de eeuw. Staat afgebeeld op het primitief kadasterplan (circa 1830). In 1865 registreert het kadaster het oprichten van een aanpalende woning tegen de oostgevel van de bestaande bebouwing. Circa 1876 wordt dit nieuwe volume gedeeltelijk herbouwd en rond 1944 met de oude woning samengevoegd tot een geheel.
Verankerde, witbepleisterde baksteenbouw onder zadeldak (Vlaamse pannen) boven een gepekte plint. Rechthoekige muuropeningen, beluikte vensters en gedeeltelijk bewaard schrijnwerk. Stoep met natuurstenen tegels en voorliggende kasseistrook.