Heden gesloten, in oorsprong 19de-eeuws hoevecomplex met boeiend volumespel, gelegen op een helling, met bewaarde boomgaard ten zuidoosten.

Het huidige, recent gerenoveerde ensemble bestaat uit verankerde bakstenen gebouwen met rechthoekige of getoogde muuropeningen, één tot anderhalve bouwlaag onder pannen zadeldaken, gegroepeerd rondom een grotendeels gekasseid erf. Het woonstalhuis ten noordwesten, de stallen ten zuidwesten en in de zuidelijke hoek met aansluitend het open wagenhuis ten zuidoosten en de schuur ten oosten; bijkomend schuurtje ten noordoosten. Het geheel is toegankelijk via een ijzeren hek, gevat tussen beide schuren; de veldpoort ligt in de westhoek. Het woonstalhuis werd vermoedelijk als "reconstruction partielle" geregistreerd op het kadaster in 1877, de bijhorende mutatieschets ontbreekt echter zodat dit gegeven niet kon gecontroleerd worden; de vergroting met het bijhorende dwarsschuurtje werd ingetekend in 1878 als "agrandissement rural"; de overige bijgebouwen (schuur, stallen en wagenhuis) werden ingetekend in 1906.

Het woongedeelte op gepikte plint werd nu uitgebreid tot de lagere, links aanpalende stal en telt heden drie + vier traveeën met in de oorspronkelijke woning beluikte rechthoekige vensters voorzien van lateien en lekdrempels van blauwe hardsteen; het schrijnwerk werd vernieuwd naar het oorspronkelijke uitzicht. Steekbogige bovenvensters. De eveneens rechthoekige deur zit gevat in een vlakke omlijsting van blauwe hardsteen. Elders eenvoudige rechthoekige muuropeningen, ten dele gedicht of aangepast.

De gedeeltelijk begroeide, tweebeukige langsschuur ten oosten is toegankelijk via rechthoekige poorten onder ijzeren I-lateien en vertoont aan erfzijde bewaarde paardenringen; inwendig wordt het gebint gestut door bakstenen zuilen. Het bijkomende schuurtje ten noordoosten is een dwarsschuur van drie traveeën met bewaarde noordwestelijke muur in leem- en vakwerk en een gebint met pen- en gatverbindingen.