Gelegen op de hoek met de Victor Maloustraat. Semi-gesloten hoevecomplex, opklimmend tot het midden van de negentiende eeuw, kadastraal ingetekend in 1848. Volgens H. Scheppers werd op deze plaats al in 1810 het woonhuis van de molen van Rukkelingen gebouwd door de molenaarsfamilie Orins. De Vander Maelenkaart (tweede kwart negentiende eeuw) maakt melding van een molen met huis als eigendom van Philippe Mangelschots. De molen, een houten standaardmolen uit het begin van de negentiende eeuw, lag net ten noordwesten van het perceel en werd afgebroken in 1918; de cirkelvorm van het molenperceel is nog zichtbaar op het kadaster.

Het complex, in zijn huidige vorm opklimmend tot het midden van de negentiende eeuw, bestaat uit verankerde, bakstenen gebouwen gegroepeerd rondom een deels gekasseid, deels gebetonneerd en deels met gras begroeid erf: ten noordwesten de woning met aansluitend een L-vormig bedrijfsgedeelte, aangepaste L-vormige bedrijfsgebouwen zonder noemenswaardigheden in de zuidelijke hoek.

Woongedeelte van twee bouwlagen onder pannen zadeldak, vijf traveeën met dubbelhuisopstand en rechts aansluitend een brede, thans blinde travee met bewaarde lekdrempels van gedichte vensters. Gecementeerde lijstgevel, geopend door eenvoudige rechthoekige vensters met lekdrempels van blauwe hardsteen en bewaard T-vormig schrijnwerk; rechthoekige deur in vlakke omlijsting met waterlijst van blauwe hardsteen. Verankerde, bakstenen achtergevel met gelijkaardig uitzicht en zichtbare steigergaten. Bewaarde sporen van vlechtingen in de zijgevels. De aansluitende bedrijfsgebouwen zijn zeer eenvoudig van uitzicht met licht getoogde of rechthoekige muuropeningen; uiterst links bewaard niskapelletje.