Achterin gelegen begraafplaats, ingewijd op 8 oktober 1893 ter vervanging van het kerkhof rondom de parochiekerk dat op dat ogenblik te klein was geworden en door de bouw van de nieuwe kerk in 1896 trouwens volledig verdween.

Toegang aan de straat verzekerd via een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met steunberen en uitgewerkte bekroning van blauwe hardsteen, bestaande uit een halve bol te midden van vier driehoekige frontonnetjes; in de as hiervan ligt een vrij lange lindedreef, afgezet met een decoratief uitgewerkte afsluiting van gewapend beton; achteraan geeft een sober uitgewerkt poortgebouw met rondbogige doorgang toegang tot het eigenlijke kerkhof; aan de achterzijde gedenkplaat van blauwe hardsteen met vermelding van architect H. Jacobs en de leden van het toenmalige gemeentebestuur.

De poort wordt links en rechts geflankeerd door dienstgebouwen met neotraditionele reminiscenties, waaronder het dodenhuis, kadastraal ingetekend in 1894. In de as van de toegang, ongeveer centraal op het hof, staat een gietijzeren Christus aan het kruis op natuurstenen sokkel. Onmiddellijk rechts liggen de graven van de gesneuvelden, oorlogsslachtoffers en oud-strijders van beide Wereldoorlogen; links een perk met gedenkteken, gesigneerd architect H. Jacobs, voor de spoorwegramp van Vorst van 18 februari 1899, omringd door de graven van de Ruisbroekse slachtoffers. Het oudste gedeelte is nog steeds ommuurd en bevat een tweetal ijzeren kruisen; in 1976 werd het achteraan in westelijke richting uitgebreid naar ontwerp van architect R. Vanhaelen, zie gedenkplaat.