Voormalige industriële graanmaalderij "Moulins de Ruysbroeck", naderhand "Moulins Rypens-Boom" en "Molens van Deinze". Monumentaal bedrijfscomplex dat zich uitstrekt tussen de Meerweg en het kanaal Brussel-Charleroi in functie van de transportmogelijkheden. De bloemmolens werden opgericht in 1913, maar alle activiteit werd stopgezet in 1987.

De gebouwen werden in verschillende bouwcampagnes opgetrokken in de loop van de eerste helft van de twintigste eeuw, zoals blijkt uit de mutatieschetsen van het kadaster en diverse bouwnaden. Via een bijzonder plan van aanleg "Molens van Ruisbroek" wordt het industriegebouw omgevormd tot een kantoren- en woonruimtecomplex; het binnenplein krijgt een erfinrichting met aanplanting van groen. Bij een controlebezoek in februari 2007 waren de werken hiervoor aan de gang.

Functionele bakstenen gebouwen met betonskelet tot zes bouwlagen onder platte daken, enkele secundaire gebouwen onder zadeldaken; de oudste delen klimmen op tot circa 1913, naderhand omwille van de toenemende productie meermaals uitgebreid en aangepast. De gevels worden geritmeerd door sterk verticaliserende, al dan niet blinde rondboogarcaden, rechthoekige spaarvelden met aflijnende rondboogfriezen en rond- of steekbogige muuropeningen op lekdrempels van blauwe hardsteen en bekroond door bakstenen druiplijstjes; bewaard schrijnwerk met karakteristieke metalen roeden. Latere uitbreidingen en verhogingen van de gebouwen zijn duidelijk merkbaar door het verschil in het baksteenkoloriet.

Zogenaamd "Moulins de Ruysbroeck", industriegebouw, met de twee originele vleugels (circa 1912-1913) nog licht zichtbaar door bouwnaden. Bakstenen gevels geritmeerd door kolossale muurpilasters met rondbogen per travee, voorzien van steekboog- en rondboogvormige vensters, en met een afwerking van bakstenen lisenen; betonnen waterlijsten en gecementeerde plinten. Plat dak.

De originele vleugels waren vroeger verbonden door een ijzeren loopbrug tussen de bovenste bouwlagen; tussenliggend deel later opgevuld in dezelfde stijl (waardoor gevelritmiek langs kanaalzijde nog versterkt werd) en oude vleugels met één bouwlaag verhoogd (circa 1958?).

Aan Meerweg, toegang achter gesmeed ijzeren hek, gebouwen gegroepeerd rondom de binnenkoer: laaddeuren met dorpels verstevigd door ijzeren I-balk en uitstekende betonnen hijsbalk. Directiegebouw met arduinen pseudo-kapitelen en pseudobasementen; plat dak; smeedijzeren leuning aan toegangstrap.

Binnenin: met ezelsoren afgeschuinde betonnen pijlers en idem balken, waarop betonnen vloeren; gietijzeren zuilen als zogenaamde ondersteuning der balken, doch tevens dienstdoende als bevestiging voor centrale aandrijvingsassen, nu aangedreven door electromotoren; de buitenmuren (baksteen) vormen slechts een schelp die de betonconstructie verbergt.