Achteringelegen hoeve, voorheen bekend als " 't Leeuwengoedt", gelegen in de vallei van de Waterhoenbeek. Erfoprit naar verluidt circa 1936 aangeplant met platanen. De hoeve is omgeven door weiden met op de perceelsranden aanplant van bomen, onder meer Canadapopulieren. Ten westen van de oprijdreef, deels bewaarde boomgaard.

De hoeve is zeker reeds bekend circa 1725. De hoeve is als dusdanig reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en op het primitief kadasterplan (circa 1828). Op het primitief kadasterplan achteringelegen opstelling van L-vormige nutsgebouwen, ten noorden waarvan een boerenhuis. De site is op dat moment omgeven door een boomgaard, hooilanden en bospercelen. De literatuur vermeldt gedempte omwallingen, mogelijk gaat het eerder om een gedempte drinkpoel. De opstelling van de hoeve is voor de Eerste Wereldoorlog nauwelijks gewijzigd tegenover die op het primitief kadasterplan. Tijdens de Eerste Wereldoorlog ligt een Duits vliegveld in de omgeving van de hoeve, langs de Spondestraat. In 1923 wordt de hoeve afgebroken, nadat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog beschadigd was. In 1926 wordt een nieuwe hoeve gebouwd: de nutsgebouwen met L-vormige opstelling op de oude plaats, het boerenhuis completeert nu de L-vorm naar een U-vorm. Achter het erf is wel nog een restant van het vooroorlogse boerenhuis bewaard.

Hoeve uit de wederopbouwperiode met U-vormige opstelling rondom een niet verhard erf. Roodbakstenen bestanddelen onder zadeldaken (rode mechanische pannen).

Ten zuiden van het erf, boerenhuis onder overkragend zadeldak met windborden, naar de erfzijde toe dakvenster onder zadeldak. Korfbogige muuropeningen. Witbeschilderd houtwerk met T-indeling en kleine roedeverdeling in de bovenlichten, groenbeschilderde luiken.

Het huis is via een muurtje verbonden met de L-vormige stalling- (ten westen) en schuurvleugel (ten noorden). Stalling met voorgeplaatste aanbouw onder lessenaarsdak (golfplaten). Schuur met rechthoekige en getoogde muuropeningen, en schuifpoorten.