Neoclassicistisch burgerhuis uit de tweede helft van de 19de eeuw. Reeds bebouwing aanwezig in het tweede kwart van de 19de eeuw, zie voorkomen op primitief kadasterplan (circa 1830), eigendom van de weduwe van herbergier Jan Verschaete. Literatuur vermeldt dat het huis omstreeks 1868 wordt verbouwd tot een statige burgerwoning door Edouard Wautier, toenmalig gemeenteontvanger.

Breedhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (gesmoorde Vlaamse pannen); nieuwe gootlijst. Gecementeerde lijstgevel met onder meer imitatiebanden en -voegwerk, panelen op de borstwering, omlijsting van de muuropeningen onder geprofileerde lijst, op de tweede bouwlaag met decoratieve sluitsteen en consoles. Rechthoekige muuropeningen met houten schuiframen op de begane grond, segmentbogige vensteropeningen met houten T-ramen op de tweede bouwlaag, nieuwe voordeur. Natuurstenen trap (drie treden) en cordonlijsten.