"Hof ter Esch", bestaande uit 19de-eeuwse hoevegebouwen en een midden-20ste-eeuws woonhuis, gelegen in een knik van de weg.
Op de Ferrariskaart (1770-1778) is het perceel nog onbebouwd. Op de Atlas der Buurtwegen (1847) weergegeven als twee langwerpige volumes in L-vormige opstelling.

Losstaande hoevegebouwen in donkerrode baksteenbouw onder zadeldaken (voornamelijk mechanische pannen), rondom een verhard erf met enkele resterende bomen. Erfoprit aan de zuidzijde geflankeerd door een es, waarachter haaks op de weg een fraai klein stalletje (zadeldak in Vlaamse pannen) met rondbogige gevelkapel in gesinterde baksteen met Onze-Lieve-Vrouwebeeld. Resterende vleugel van het ijzeren toegangshek met conische arduinen hekpijler. Aan de westzijde van het erf een dwarsschuur met muuropeningen onder houten lateien, centrale houten schuurpoort en zuidelijk wagenhuis met poort en bovenliggend laadluik. Zuidelijke geveltop met radvenster. Ten noorden een woonhuis uit het midden van de 20ste eeuw, gebouwd op de plaats van het vroegere boerenhuis: eenlaags met muuropeningen onder betonlateien, onder zadeldak met klimmende dakkapellen. Oostelijke geveltop met spitsbogige gevelkapel in gele baksteen. Aangebouwd aan een lager stalvolume met vernieuwde stalvensters en -deuren onder betonlateien. Een aanbouw onder platte bedaking verbindt de stal met de schuur.