is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Molenaarswoning Kotjesmolenhof en wegkruis Kotjesmolenkruis
Deze vaststelling was geldig van tot
"Kotjesmolenhof" met "Kotjesmolenkruis". Voormalige molenaarshoeve van de "Kotjesmolen", die gelegen was ten zuidwesten van het woonhuis.
Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt op deze plaats bebouwing weergegeven maar nog geen molen. Tussen 1790 en 1803 wordt op de grens met Izegem de "Kotjesmolen" opgericht, een open staakmolen in dienst als oliemolen. Ook soms "Tytgat's molen" genoemd. "Hof en huis" zijn in 1834 eigendom van de weduwe van olieslager Amand Callens uit Lendelede. Op de Atlas der Buurtwegen (1847) wordt de molenaarswoning weergegeven, met vermelding van het toponiem "Kotje Molen". De huidige woning wordt opgetrokken in 1851 door molenaar Ignatius Tytgat, ter vervanging van een oudere molenaarswoning. Schuin daarop aan noordzijde langsheen de (zij)straat wordt door zijn erfgenamen circa 1875 een magazijn aangebouwd. In 1895 valt de molen om en wordt niet herbouwd. In 1909 registreert het kadaster de omvorming van magazijn tot landgebouw, wegens het verdwijnen van de molen.
Molenaarshuis en aangebouwde magazijnvleugel op grondplan in een stompe hoek, gelegen op de hoek van de Groenstraat bij de grens met Izegem. Woonhuis van vijf traveeën onder zadeldak in mechanische pannen, met gecementeerde gevel in voegwerkimitatie. Getoogde muuropeningen waarin houten schuiframen met bewaarde luiken. Gescheiden van de straat door een kleine voortuin.
Houten groengeschilderd kruis bevestigd tegen de straatgevel van de molenaarswoning, met gietijzeren Christusbeeld geschilderd in zilver, met bovenaan banderol "INRI" en onderaan een doodshoofd met knekels.
Ten noorden aangebouwd magazijngedeelte langsheen de straat, bestaande uit donkerrode baksteenbouw onder zadeldak in Vlaamse pannen, onder meer gesmoord; kleine overkraging met gekartelde bebording. Straatgevel met halfronde hoge vensteropeningen met druiplijst, getoogde poort- en deuropeningen dichtgemetseld. Uitgebreid met nieuwer staldeel aan de oostzijde, zie lichtere baksteentint.
Bron: SANTY P. & DEVOOGHT K. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lendelede, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL41, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Santy, Pieter; Devooght, Kristien
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)