18de-eeuwse semigesloten hoeve met traditioneel woonhuis, schuren, bediendenwoning en bakhuis gelegen rond een erf.

Voormalig Hof van Robijns genoemd naar de oudst bekende familie die er resideerde. De hoeve bestaat uit vier losstaande elementen. Langs en dwars op de straat staan twee met elkaar verbonden schuren. Erachter is het erf gelegen dat afgesloten wordt door het woonhuis in het noordwesten en een bakstenen muur in het zuidwesten. Achter het woonhuis is de bakoven gelegen. Alle delen zijn zichtbaar op de Ferrariskaart van 1777. De gebouwen behielden hun eeuwenoude configuratie. Achter het woonhuis gaat de hoeve over in landelijk gebied. Langs de Oordegemkouter ligt de hoeve momenteel in bebouwd gebied maar blijft de schuur een opmerkelijk element in het straatbeeld.

Het witgekalkte woonhuis uit de 18de eeuw telt zeven traveeën en één bouwlaag onder een zadeldak. De rechthoekige muuropeningen hebben beluikte kruiskozijnen met getraliede bovenlichten. De deur heeft een zandstenen omlijsting met een bolkozijn als bovenlicht. De geprofileerde tussendorpel steunt op consooltjes. Onder het dak bevindt zich een typisch 18de-eeuwse lijst. De zijgevels zijn voorzien van muurvlechtingen en zolderramen. De achtergevel werd deels verbouwd (muuropeningen). Rechts bleven twee beluikte kruiskozijnen bewaard, het zijn de ramen van de opkamer. Eronder twee kleine kelderramen. Net boven de kelderramen bevindt zich een mozegat. De rondboogdeur heeft een zandstenen omlijsting op imposten met een trapezoïdale sleutel. Het schrijnwerk is nog authentiek. Opmerkelijk is de bewaring van het originele hang- en sluitwerk.

De opdeling van het huis bleef goed afleesbaar. Een gang leidde van voor- naar achterdeur. Rechts en links ervan situeren zich twee kamers achter elkaar, steeds van twee traveeën. De twee uiterst linkse traveeën bevatten eveneens twee kamers en een gang met trap naar de zolderverdieping. Verbouwingen zijn met respect voor de oorspronkelijke structuur gebeurd en beperken zich tot de achterzijde van het woonhuis. De achterste kamer rechts van de gang werd opgesplitst in twee ruimten (keuken en slaapkamer) en de gang zelf werd deels omgevormd tot badkamer. De ramen in de achtergevel zijn het gevolg van de verbouwing van het interieur. Het interieur is sober. Verlaagde plafonds verbergen de balkenconstructies. Enkele 18de en 19de-eeuwse schouwen bleven bewaard, evenals het binnenschrijnwerk (deuren, trappen, hang- en sluitwerk,...). Opvallend is de 'beste kamer' met stucwerk en een fraaie schouw die rechts van de gang gesitueerd is aan de erfzijde.

De witgekalkte bakstenen schuren vormen een L-vormige afsluiting langs twee zijden van het deels gekasseide erf. De vleugel langs de straat werd op de puntgevel met muurankers gedateerd 1762. De aanwezigheid van een voormalige buitenmuur met raam in de schuur wijst op een verbouwing of uitbreiding waarvan de datum tot 1762 moet teruggebracht worden. Langs de straat is er één dubbele houten poort, sporen van een gedichte dubbele poort, en een voetgangersdeurtje met rechts ervan een zeer laag gesitueerd raam. De schuur heeft twee grote poorten langs de erfzijde corresponderend met de poorten langs de straatzijde.

In de oksel van beide schuren was de knechtenwoning gesitueerd. Getuige daarvan is de grote schouw in de eerste ruimte van de tweekamerwoning. Langs de straat waren de schuren gesitueerd terwijl de dwarsvleugel de dierenverblijven bevatte. Niet minder dan negen segmentboogvormige deurtjes verleenden langs de erfzijde toegang tot de verschillende dierenverblijven en het toilet. De buitenzijde wordt doorbroken door een reeks segmentboogvormige raamopeningen waarvan enkele later gedicht zijn. De constructies van beide schuren bleef in originele staat bewaard. Alle houten schutsels, voederbakken, vloertjes, balkenlagen,... bleven intact bewaard waardoor er zeker varkens, runderen en paarden aanwezig waren.

Achter het woonhuis staat een groot bakhuis. Het is opgetrokken uit baksteen, gekalkt, en telt één bouwlaag onder een zadeldak. De puntgevels zijn voorzien van muurvlechtingen. Zowel het volume als de oven en de balklagen bleven bewaard in hun authentieke toestand.