Diepergelegen woning, minimaal teruggaand tot de tweede helft van de 18de eeuw, zie weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778) en als tweewoonst op de Atlas der Buurtwegen (1847). In 1887 wordt het oostelijk huis afgebroken en het westelijk herbouwd in opdracht van de weduwe en kinderen van wever Ivo Piccavet.

Eenlagig dubbelhuis van drie traveeën onder zadeldak (mechanische pannen, nok haaks op de straat) met aanpalend oostelijk volume van twee traveeën onder lagere nok, nieuwe gootlijsten. Rechthoekige muuropeningen waarin schuiframen in hoofdvolume en getralied venstertje in aanbouw.

Siercementering met voegwerkimitatie, vermoedelijk uit de jaren 1920. Hoofdvolume met granitobanden in groene en bruine kleur en een kleurige plint in blauwe mozaïek- en bordeauxrode faiencetegels. Latere aanbouw ten westen onder lessenaarsdak.