Neogotische basiliek, gebouwd in 1913-1915 naar ontwerp van H. Martens en V. Lenertz, ter vervanging van een oudere kerk op dezelfde plaats. Deze kerk bezat een mergelstenen toren van drie geledingen, mogelijk met romaanse onderbouw, de rest daterend uit de 13de - 14de eeuw. Een restauratie van deze kerk wordt gemeld in 1456. Het bakstenen schip (zaalkerk) van twee traveeën en het koor van één rechte travee met driezijdige sluiting werden gebouwd nadat het oude schip in 1791 en 1792 instortte. Rondom de kerk bevond zich voorheen het kerkhof, dat in 1868 van een ommuring werd voorzien. Thans ligt het kerkhof ten zuiden van de dorpskern.

De plattegrond van de huidige kerk beschrijft een driebeukig schip van vier traveeën met links tegen de sestgevel aangebouwde toren (doopkapel op de begane grond), rechts tegen dezelfde gevel een ronde traptoren; transept van één travee, koor van één rechte travee, geflankeerd door polygonale zijkoren, en een vijfzijdige koorsluiting. Sacristie in een losstaand gebouwtje ten zuiden van het koor.

Bakstenen gebouw op een breukstenen plint. Zachte, witte natuursteen voor banden en vensteromlijstingen, hardsteen voor druiplijsten en de afwerking van het portaal.

Toren van vier geledingen onder naaldspits; de twee onderste geledingen zijn vierkant, de twee bouvenste polygonaal. Lisenen en spitsboogvormige galmgaten. De wat lagere traptoren telt eveneens vier geledingen, waarvan de bovenste een lantaarn met smalle rondboogvensters; naaldspits. De muren zijn geritmeerd door steunberen en voorzien van spitsboogvensters; gekoppelde bovenlichten. Het koor en de toren zijn voorzien van een spitsboogfries onder de dakrand.

Bepleisterd interieur. Overwelving door middel van kruisribgewelven op kraagstenen en colonnetten. Straalgewelfven boven de koren. Midden- en zijbeuken zijn gescheiden door een spitsboogarcade op hardstenen zuilen.

Mobilair

Schilderij met voorstelling van de calvarie, doek, door G. Guffens van Hasselt (derde kwart 19de eeuw); schilderij met voorstelling van Sint-Servatius, voormalig altaarstuk van het hoofdaltaar, doek, Vlaamse school (17de eeuw); schilderij met voorstelling van Sint-Johannes-Evangelist, paneel, volkskunst (begin 17de eeuw), in een neogotische, eiken omlijsting. Beeld van Sint-Laurentius, getekend E. Geirnaert, gedateerd 1856; triomfkruis, gepolychromeerd hout (17de eeuw ?).

Marmeren hoofd- en zijaltaren van circa 1914. Communiebank, eik, door Gussé van Hasselt (midden 19de eeuw). Preekstoel, thans gebruikt als altaar in de winterkapel/sacristie, eik, gedateerd 1682. Biechtstoel, afkomstig uit Maastricht (begin 19de eeuw). Orgel met orgelkast, eik (eerste helft 19de eeuw). Op het kerkhof, grafkruis van Wilhelmus Broeders, † 1774.