Orgels parochiekerk Sint-Martinus

Voorgeschiedenis

Vóór 1870 was er reeds een orgel aanwezig; er is weinig over bekend, behalve dat eraan gewerkt werd door de orgelmakers De Rijckere uit Kortrijk (activiteit te situeren tussen 1769 en 1791), en door Ch.-L. van Houtte (Waregem) in 1851. Wat er in 1872 met dit instrument geschiedde is niet bekend. Volgens zijn eigen getuigenis kreeg Peter Benoit (Vlaams toondichter en stichter van het Antwerps Conservatorium) zijn eerste muzieklessen van koster-onderwijzer P. Carlier (sinds 1846 organist in Desselgem) op dit orgel.

Het in 1870 aangekochte orgel

Dit orgel werd in 1680 door Jan en Guilielmus van Belle (Ieper) gebouwd voor de abdijkerk van Zonnebeke (Reguliere kanunniken van Sint-Augustinus). Het heeft de troebelen van de Franse Overheersing overleefd en is in de abdijkerk – die verder dienst deed als parochiekerk – blijven staan geplaatst. In 1869 werd in Zonnebeke een nieuwe kerk gebouwd, en het oude orgel werd aan de kerk van Desselgem verkocht. De overplaatsing naar Desselgem, gepaard gaand met een ingrijpende renovatie, werd verricht door P. Loncke (Hoogstade), in 1872. In 1929 werd een electro-ventilator geïnstalleerd door J. Anneessens (Menen); in hetzelfde jaar ondernam Anneessens tevens een algehele revisie; bij die gelegenheid werden de Trompet en Clairon verwijderd.

De restauratie van 1998-2002

In 1998 ging een project van restauratie/reconstructie van start. Omdat enerzijds het Van Belle-materiaal uniek was werd besloten het instrument te reconstrueren naar de toestand van 1680. Doch omdat ook het in 1872 toegevoegde materiaal van P. Loncke waardevol was – maar niet te verzoenen met de elementen uit 1680 – werd besloten dit materiaal te restaureren en te verwerken tot een "nieuw" orgel en orgelkast die volledig gebouwd zijn in de stijl van andere orgels van P. Loncke.