Ruime, oorspronkelijk gesloten hoeve met deels gekasseide, deels gebetonneerde binnenplaats met tuintje. Overluifelde inrijpoort in het verlengde van de dwarsschuur.

Ten noordwesten, éénlaagse boerenwoning van het dubbelhuistype met zeven traveeën onder licht gebogen zadeldak met uitstekende rand op daklijstbalkjes (nok loodrecht op straat, Vlaamse pannen), uit de tweede helft van de 18de eeuw. Bakstenen gebouw op gecementeerde plint. Gevel aan erfzijde met licht getoogde vensters in omlijsting van gesinterde baksteentjes. Lage rechthoekige deur in vlakke arduinen omlijsting. Achtergevel met beluikte rechthoekige vensters met arduinen lekdrempels en houten bovendorpels; rechts, getralied. Rechthoekig deurtje in vlakke omlijsting van arduin. Gecementeerde zijpuntgevel aan de straatkant.

Interieur boerenhuis

Het boerenhuis bewaart de traditionele indeling van dergelijk groot type woning uit de tweede helft van de 18de eeuw. De trapgang is geflankeerd door de beste kamer (thans salon) links en de woonkamer rechts met aanpalende grote slaapkamer.
Aan de achterzijde bevinden zich een reeks kleinere, ondiepe kamers: drie slaapkamertjes (waarvan twee nu berging en waskot), de smalle achterkeuken met aanpalende bijkeuken. Vanuit de keuken verleent de keldertrap onder de zoldertrap toegang tot de driedelige gewelfde kelder onder het noordwestelijke deel van de woning.

De kelder is toegankelijk via een rechte bakstenen steektrap met hardstenen treden. Tongewelfde keldergang aan de achtergevelzijde met keldervloer van grote onregelmatige grijze natuurstenen vloertegels. Beide parallelle haakse grote kelderruimten met gedrukte gebogen overwelving en zelfde betegeling als in de keldergang. Een oude korfboogvormige kelderdeur met deur aan hengsels.

In de meeste benedenkamers bestaan de zolderingen uit een samengestelde balkenlaag. Op enkele oude deuren na zijn de meeste binnendeuren midden 20ste eeuw vernieuwd.
De zware moerbalk van de centrale woonkamer vertoont afgeschuinde hoeken uitlopend op een ezelsoor. De roostering van de vroegere open haard bleef zichtbaar. Naar verluidt vonden na de verkoop van de hoeve van 1940 in deze ruimte aanpassingen plaats. De open haard werd in baksteen hermetst en van een versmallende boezem voorzien. Er werd een houten lambrisering aangebracht en nieuwe binnendeuren geplaatst. De tegelvloer dateert vermoedelijk uit het late interbellum. Hij vertoont een geometrisch waaiermotief in zwarte, grijze, beige en witte blokjes.
In de achterkeuken is de samengestelde balkenlaag aanwezig. Er werd eveneens een jongere lambrisering aangebracht en de zwart en witte tegelvloer in dambordpatroon dateert vermoedelijk uit het derde kwart van de 20ste eeuw.

In de grote slaapkamer naast de woonkamer is de moerbalk en de zoldering witgepleisterd en voorzien van twee neoclassicistische rozetten in stucwerk met brede geprofileerde cirkelvormige lijst, wellicht uit de tweede helft van de 19de eeuw. Onder het vast tapijt bleef een oude rode vierkante tegelvloer bewaard. De vroegere open haard werd verwijderd. Thans bezit de kamer een schouw met eenvoudige neoclassicistisch geïnspireerde schouwmantel. Een oude paneeldeur aan hengsels en met oud sluitwerk geeft vanuit de grote slaapkamer toegang tot de achterliggende kleine slaapkamer in een opkamertje. Het onderliggende keldertje is gesupprimeerd. De kamer bewaart blauwe vloertegels, een gepleisterde zoldering met halfrond houten zolderluik in geprofileerd lijstwerk.

In de vroegere “beste kamer” of het salon, ter hoogte van de twee linker traveeën van de woning gelegen, bleef de typische rode vierkante tegelvloer behouden evenals de samengestelde balkenlaag. Sporen van bekapping van de moerbalk wijzen op een vroeger bepleisterde zoldering. Ter hoogte van de schouw bleef een bredere roostering bewaard, vermoedelijk een relict van de vroegere schouw. Huidige schouw van gesinterde baksteen, een gebruikelijk bouwmateriaal daarvoor met nieuwe houten tablet.

De achterliggende kleine slaapkamer op de linker achterhoek van de woning bezit eveneens nog een rode vierkante tegelvloer. Daarnaast vertonen de wanden een tegellambrisering met zwarte plinttegels, en een witte betegeling waarvan de bovenste rij met zwart boordmotief samengesteld uit aaneengeschakelde cirkeltjes. Het aanpalende achterkamertje toegankelijk vanuit de gang is thans ingericht als badkamer.

In de brede benedengang van voor- tot achterdeur ligt een tapijttegelvloer uit de eerste helft van de 20ste eeuw met patroon gevormd door vier tegels. Voor- en achterdeur zijn oude deuren aan hengsels en met dito sluitwerk. Aan weerszij bezit de gang een tegellambrisering uit midden 20ste eeuw bestaande uit vierkante witte tegels, bruine plintstenen, boordstenen en bies. Zoldering met pleisterwerk en kleine balkjes.

De zoldertrap, een tweedelige laddertrap met bordes, is ingebouwd binnen het rechter achterdeel van de gang en toegankelijk door een oude deur waarvan een zijde een nieuwe bekleding kreeg. De zolderverdieping bewaart zijn houten kapconstructie; dit gebinte vertoont telmerken en tappen. De schouwen zijn op zolderniveau nieuw opgemetst. Een gedeelte van de zolder is door wanden en wandafwerking opgedeeld in 2 slaapkamers en een overloop.

Stal

In het verlengde van het woonhuis, twee traveeën brede stal met deurtje in zandstenen omlijsting. Ten noordoosten, bakstenen stalvleugel onder zadeldak (pannen); getoogde deur met zandstenen sluit- en boogstenen waarop het jaartal 1765 (hergebruikt materiaal). Ertegenover, witgeschilderde langsschuur op gepikte plint, aan de straatkant gestut door steunberen; zijpuntgevel met uilengaten in een verdiept boogveld. De dienstgebouwen tegenover het woonhuis zijn vervangen door onbelangrijke aanhorigheden.