Geschiedenis van het vaartuig: De BOU 8 Isabelle is een volledig houten lemmerhengst. De BOU 8 werd in 1928 gebouwd in een reeks van zes identieke lemmerhengsten op de scheepswerf Moed en Trouw van Piet Verras in Paal (Nederland). Volgens erewaterschout Frans Vergauwen was deze lemmerhengst het grootste en tevens het laatst gebouwde vaartuig van dit type. Oorspronkelijk voer het enkel onder zeil. Na één jaar werd een Kromhoutmotor geplaatst, die evenwel reeds in 1947 werd vervangen.

De eerste eigenaar van het vaartuig was Jan Serie, een oud-Boekhoutenaar die in de Distelstraat in Zeebrugge woonde. Het schip werd ingeschreven onder het nummer Z 13 met de naam Kamiel, naar de naam van de jongste zoon van Jan Serie. Na de Tweede Wereldoorlog werd Frans Serie, zoon van Jan, eigenaar. Bij de invoering van een doorlopende nummering van de vissersvloot aan de Belgische kust kreeg het schip het nummer Z 411 toegekend. Na het overlijden van Frans Serie in 1949, werd de weduwe, Elodie Claeys, eigenares. Het schip werd in 1956 verkocht aan Julien Rammeloo, die een tijdlang in Boekhoute woonde. Opnieuw veranderde het schip van eigenaar en kwam bij L. van de Staag te Rotterdam terecht met de bedoeling er een woonschuit van te maken. Deze plannen gingen niet door omdat het schip in afwachting aangemeerd werd in Brunisse (Nederland) waar het lek sloeg en zonk. René Rammeloo kocht het schip in 1957. Het kreeg toen het nummer BOU 6, terwijl de naam Kamiel behouden bleef. In laatste instantie werd Albert Rammeloo in Boekhoute eigenaar. Die had eveneens - nooit uitgevoerde - plannen om er een woonschuit van te maken. De Kamiel werd als vissersvaartuig geschrapt en uit de vaart genomen op 13 september 1966. Nadien lag het schip onttakeld in Sluiskil (Nederland), klaar om er volledig gesloopt te worden.

Zover kwam het niet want het schip werd in 1973 aangekocht door het gemeentebestuur van Boekhoute als herinnering aan het vissersverleden van het dorp, dat was afgelopen met de indamming van de Braakman, een arm die Boekhoute met de Westerschelde verbond. Het schip kreeg het nummer BOU 8 (het nummer dat hoorde bij een andere boot van de burgemeester) en de naam Isabelle (naar de aartshertogin Isabella) en werd bij de kerk op het droge geplaatst. De BOU 8 werd in 2003 als monument beschermd.

Eigenaars:

• 1928-circa 1945: Jan Serie.
• Na 1945-1949: Frans Serie.
• 1949-1956: Elodie Claeys.
• 1956: Julien Rammeloo.
• Rond 1956-1957: L. van de Staag.
• 1957: René Rammeloo.
• Op een onbekende datum: Albert Rammeloo.
• Sinds 1973: de gemeente Boekhoute en later de fusiegemeente Assenede.

Bouwjaar: 1928.

Werf: De werf Moed en Trouw van Piet Verras in Paal (Nederland).

Functie: Vissersvaartuig van 1928 tot 13 september 1966. Sinds 1973 als aandenken opgesteld op het droge.

Vaargebied: Scheldedelta.

Vracht: Vis.

Beschrijving romp, constructie en opbouw: De eikenhouten lemmerhengst is een kruising tussen de Zeeuws-Vlaamse hengst en de snellere lemsteraak van de Zuiderzee. Het is een platbodem met een stomp voorschip en een rond achterschip.

Tonnage: Onbekend.

Tuigage: Aanvankelijk kottergetuigd met een gaffelgrootzeil.

Motoren : In 1929 werd een Kromhoutmotor van 40 pk ingebouwd. In 1947 kreeg het schip een nieuwe Kromhoutmotor, type 2H2, een verticale 2-cilinder scheepsdiesel van 60 pk (nu nog aan boord). Deze motor werd met perslucht gestart.

Uitrusting: De BOU 8 was uitgerust voor de bokkenvisserij.

Interieur: Onbekend.

Het volledig houten schip behoort tot het type 'lemmerhengst'. Oorspronkelijk was het een zeillemmerhengst die enkel onder zeil voer. Na één jaar werd er ook een motor geplaatst en heeft het schip (slechts één jaar) zowel met zeil als met motor gevaren: in zekere zin betrof het dus een gecombineerde zeilmotorlemmerhengst. De boot is een zeldzaam exemplaar van twee nog resterende houten lemmerhengsten waaronder één nog in Nederland in de vaart is, één van een reeks van zes identieke lemmerhengsten in 1928 gebouwd op de scheepswerf Piet Verras, Paal (NL).

De eerste eigenaar van het vaartuig was Jan Serie, oud Boekhoutenaar wonende Distelstraat te Zeebrugge. Volgens erewaterschout Frans Vergauwen was deze lemmerhengst het grootste en tevens het laatst gebouwde vaartuig van dit type.

Het schip werd ingeschreven onder het nummer Z 13 met de naam 'Kamiel', naar de naam van de jongste zoon van Jan Serie. In 1929 werd een motor 'Kromhout' van 40 pk ingebouwd. Na de Tweede Wereldoorlog werd Frans Serie, zoon van Jan, eigenaar.

Naar aanleiding van het invoeren van een doorlopende nummering van de vissersvloot langs de Belgische kust kreeg de boot het nummer Z 411. In 1947 kreeg de boot een nieuwe motor 'Kromhout', een verticale 2-cilinder scheepsdiesel van 60 pk (nu nog aan boord). Start met geperste lucht (persluchtreservoirs nog aanwezig).

Na het overlijden van Frans Serie in 1949, werd de weduwe eigenares. De boot werd in 1956 verkocht aan Julien Rammeloo, die een tijdlang te Boekhoute woonde. Opnieuw veranderde de boot van eigenaar en kwam bij L. van de Staag te Rotterdam terecht met de bedoeling er een woonschuit van te maken. Deze plannen gingen niet door omdat het schip in afwachting aangemeerd werd te Brunisse (NL) waar het lek sloeg en zonk.

René Rammeloo kocht het toen (1957) en het kreeg het nummer BOU 6. De naam 'Kamiel' blijft behouden. In laatste instantie werd Albert Rammeloo te Boekhoute eigenaar. Deze had eveneens plannen om er een woonschuit van te maken. Deze plannen werden echter nooit uitgevoerd.

Schrapping als vissersvaartuig en uit de vaart genomen op 13.09.1966. Uiteindelijk lag de boot helemaal onttakeld te Sluiskil (NL), klaar om er volledig gesloopt te worden.

Zover kwam het niet want het schip werd in 1973 aangekocht door het gemeentebestuur van Boekhoute als herinnering aan het vissersverleden van dit vissersdorp waar het als BOU 8 (nummer van de boot van de burgemeester) met de naam 'Isabelle' (naam van de echtgenote van de burgemeester) een plaats kreeg in de dorpskom.