Geschiedenis van het vaartuig: ’t Seepaerd werd rond 1886 gebouwd in Nederland op een onbekende werf. Volgens de overlevering die bij het schip hoort zou de tjalk aanvankelijk als vrachtvaarder hebben rondgezeild. Het schip zou dan zijn gekocht door de schatbewaarder van koningin-regentes Emma van Nederland. De schatbewaarder zou het schip in de jaren 1890 hebben omgebouwd tot plezierjacht. ’t Seepaerd vaart pas recent in België rond en heeft 134TA als zeilnummer.

Eigenaars: Slechts enkele namen van voormalige eigenaars zijn bekend:

• 1952-onbekend: A. Sonderman, Amsterdam
• 1961-1963: H. Van Duuren, Leeuwarden
• 1963-1970: A. van de Vis, Driehuis
• 1970-1977: G.H. Drontman, Heemstede
• 1977-1980: F.H.M. Phillipona, Zaandijk
• 2006-onbekend: J.H. de Best, Enkhuizen
• Sinds circa 2009 is er een Belgische particuliere eigenaar.

Bouwjaar: circa 1886.

Werf: Onbekend.

Functie: Pleziervaart.

Beschrijving romp, constructie en opbouw: De romp van ’t Seepaerd volgt de lijnen van een tjalk. De huidplaten en spanten werden uit ijzer vervaardigd en zijn aan elkaar geklonken. Zoals gebruikelijk bij een tjalk zijn er twee zijzwaarden en een aanhangend zwaard met helmstok aanwezig. Er is een opbouw voor de kajuit en een kuip achteraan voor de besturing.

Tonnage: 16 brutoton.

Tuigage: Het schip heeft een grootzeil van 42,6 m² en een fok van 20,6 m². Het grootzeil heeft een gebogen gaffel. De kluiverboom is momenteel niet geïnstalleerd. De mast van 13,5 m hoog is kantelbaar met een tegengewicht bevestigd op de mastvoet onder het dek.

Motor: Een Mercedesdiesel OM360 van 36 pk uit 1986.

Uitrusting: Op het voordek staat een kleine lier. Het schip heeft klassieke bolders, maar ook aan aantal recente moderne toevoegingen zoals de winches voor de fokkeschoten.

Interieur: Het schip heeft een eenvoudig interieur.