Geschiedenis van het vaartuig: Het bouwjaar en de werf waarop het schip werd gebouwd is niet geheel duidelijk. Aanvankelijk werd er gedacht dat de Vrouwe Nele in 1914 in Muiden (aan de Zuiderzee) te water werd gelaten. Een aantal merktekens op de romp wijzen er echter op dat het schip in 1886 in Baasrode zou gebouwd zijn. Maar vermits uit historisch onderzoek blijkt dat in Baasrode pas rond 1895 op staal werd overgeschakeld, is die datering niet onproblematisch.

Het zeilschip deed aanvankelijk dienst als kolenschip. Het werd in 1930 uitgerust met een Kromhoutmotor van 120 pk. Daarna is het enigszins onduidelijk wat er met het schip gebeurde. Er bestaan twee versies. Volgens de ene versie zou het schip vlak na de Tweede Wereldoorlog tot motortanker zijn omgebouwd. Het zou tot 1956 binnenschepen in de haven van Amsterdam bevoorraad hebben. De andere versie is dat het schip werd ingezet als sontvaarder en vanuit Nederland op Scandinavië voer. Het schip zou volgens de overlevering in 1956 zijn verkocht. Het voer onder de naam Marnak IV.

In 1984 werd de Marnak IV eigendom van de Apostolisch-Israëlisch Orthodoxe kerk in Den Haag. Het schip werd tot woonschip met atelier verbouwd. Er werd een DAF-motor van 240 pk ingebouwd en het schip werd terug onder zeil gebracht.

Rond 1990-1991 kwam het schip in Antwerpen terecht. Daar werd het de Vrouwe Nele gedoopt. Het schip vond onderdak bij de Sail Training Association Belgium. Het schip lag even later op het Zeekanaal naar Brussel. Er werd op de werf van Fulton Marine gewerkt aan het schip tot de werf in 1997 failliet ging. Daarna lag het schip afgemeerd aan de nieuwe zeesluis van Wintam.

In 1997 liet Fulton bewarend beslag leggen op de Vrouwe Nele wegens niet-betaling van uitgevoerde werken. Ook het nv Zeekanaal claimde achterstallige liggelden. Er viel een gerechtelijk vonnis om het schip te verkopen. Het schip werd toen door Jos De Wael gekocht. De Wael liet het schip in 2006 restaureren op de werf Van Geel uit Schoten (Albertkanaal). Het schip werd gestript, de betonnen ballast verwijderd en de romp gezandstraald. Het dek werd verwijderd en vervolgens 40 cm hoger opnieuw opgebouwd om voldoende ruimte te creëren voor een onderliggende vergaderzaal. De stuurhut en kajuitopbouw werden verwijderd en vervangen, conform aan de originele staat. Er werd een nieuwe motor van Caterpillar van 280 pk geïnstalleerd. Er werden stalen masten geïnstalleerd, verlengd met houten stengen. Het doel van de eigenaar was het schip inzetten voor promotietochten en vergaderingen, onder meer voor het eigen bedrijf.

Eigenaars: Er zijn weinig eigendomsgegevens bekend over de Vrouwe Nele. In 1984 werd het schip eigendom van de Apostolisch-Israëlisch Orthodoxe kerk in Den Haag. Sinds circa 1997 is het schip in bezit van de huidige eigenaar.

Bouwjaar: Onbekend.

Werf: Onbekend.

Functie: Aanvankelijk was de Vrouwe Nele in dienst als kolenschip. Nadien is de vracht onzeker. Tussen 1984 en circa 1990 werd het schip gebruikt als woonschip met atelier. Vanaf de restauratie van 2006 wordt het schip ingezet voor promotietochten en vergaderingen.

Vaargebied: Noordzee, de rivieren en kanalen van België en Nederland en mogelijk de Oostzee.

Beschrijving romp, constructie en opbouw: De Vrouwe Nele is een tweemast zeilklipper met een platte bodem en ronde kimmen.

Tonnage: 62 ton waterverplaatsing.

Tuigage: Twee masten.

Motor: De Vrouwe Nele werd in 1930 uitgerust met een Kromhout-motor van 120 pk. In 1984 werd een DAF-motor van 240 pk ingebouwd. Bij de restauratie vanaf 2006 werd een Caterpillar van 280 pk geïnstalleerd.

Interieur: Het interieur van het schip beschikt niet over erfgoedwaarde.