Geschiedenis van het vaartuig: In 1934 bestelden de broers Robin W. Fulton en James V. Fulton een schip op de werf Fife. In 1935 werd de Eileen afgeleverd. Het zeiljacht werd als een auxiliary Bermudan cutter gebouwd, wat wil zeggen dat het schip een torengetuigd grootzeil had en werd geconcipieerd voor een hulpmotor. Het schip had een lengte van 12 meter op de waterlijn, maar was ongeveer 5 meter langer tussen de stevens. Zodoende steeg de theoretisch maximale snelheid zodra het schip helling maakte.

William Fife III (1857-1944) is één van de meest prestigieuze scheepsarchitecten uit de geschiedenis van de bouw van zeiljachten. Zijn werf in Fairlie aan de westkust van Schotland had een traditie van snelle zeiljachten die tot ongeveer 1810 terugging. Fife III ontwierp bijvoorbeeld in opdracht van theeproducent Thomas Lipton het wedstrijdjacht de Shamrock I die het als uitdager opnam tegen de Columbia in de America’s Cup van 1899. De Fife-werf bouwde ongeveer 900 jachten, waarvan er wereldwijd nog een vijftigtal bestaan.

De Eileen kende een bewogen geschiedenis. In 1937 werd het jacht door de nieuwe eigenaar Alexander William Stevens uitgerust voor zeilwedstrijden. Er werd onder meer een spinnaker toegevoegd aan het tuigage. De Eileen had een succesvolle wedstrijdcarrière voor de oorlog.

In 1954 werd H.A. Silley eigenaar van de Eileen. Hij verbouwde het jacht van een Bermudakotter tot een yawl. In 1962 werd het schip gekocht door de producent van scheermesjes Gerald Wilkinson. Hij herdoopte de Eileen tot Aquarius en deed lange tochten op de Atlantische en Indische Oceaan. In 1968 verkocht hij het schip aan de Amerikaanse industrieel Richard Barlett jr, die de Aquarius omdoopte tot Green Beret en deelnam aan zeilwedstrijden in Zuidoost-Azië en het Verre Oosten. In 1972 zou schipper Eric Holm de Green Beret naar San Diego overvaren, maar hij moest vanwege de tropische cycloon Kit in januari 1972 uitwijken naar een haven op de Filippijnen. Het schip kwam nadien in handen van een investeringsmaatschappij uit Hong Kong.

In 1976 kochten de Japanse Tanaka Hiroko en de Ier Paul Mycynek de Green Beret in Hong Kong. Het zeiljacht werd de Ewa Kay gedoopt en ze voeren er vijftien jaar mee op de Stille Oceaan. Bono, de zanger van U2, charterde het jacht enkele dagen in de loop van 1988.

Vanaf 1992 werd het zeiljacht door de nieuwe eigenaar Smith gebruikt om in te wonen aan de kaai in Honolulu. Het schip, waarvan de hoogdagen nu voorbij waren, kreeg zijn originele naam Eileen terug.

In september 2001 kocht Jean-Claude Joffre de Eileen met de bedoeling het schip in zijn vroegere glorie te restaureren. In september 2003 kwam het schip aan in Oostende, waar scheepswerf Lowyck de opdracht kreeg om het schip te restaureren. Tijdens de restauratie werd vastgesteld dat het zeiljacht grondig moest aangepakt worden. Van het originele zeiljacht blijven enkel de kielbalk, loden kiel en scheg over.

Eigenaars:

• 1935-1937: Robin W. Fulton en James V. Fulton.
• 1937-1948: Alexander William Stevens.
• 1948-1951: W.P. Findlay.
• 1951-1954: Robert Hobart.
• 1954-1962: H.A. Silley.
• 1962-1968: Gerald Wilkinson.
• 1968-1972: Richard Bartlett Jr.
• In 1976: Speciality Investments Ltd. uit Hong Kong.
• 1976-1992: Tanaka Hiroko en Paul David Mycynek.
• 1992-2001: Smith.
• 2001-2004: Jean-Claude Joffre.
• Sinds ongeveer 2004: de huidige eigenaars.

Bouwjaar: 1935.

Werf: William Fife in Fairlie (Groot-Brittannië).

Functie: De Eileen werd gebouwd voor de pleziervaart. Na een aanpassing van het zeiltuig werden er wedstrijden mee gevaren. Op het einde van zijn carrière werd het schip gebruikt om op te wonen.

Vaargebied: De zeven wereldzeeën.

Beschrijving romp, constructie en opbouw: De Eileen is een klassiek gelijnd jacht met een ver overhangende steven en semi-elliptische achtersteven om de aandewindse waterlijn zo lang mogelijk te maken. De romp is een S-spant langkieler met loden ballast. De spanten waren in eik en werden bij de restauratie gedeeltelijk vervangen door gestoomde robinia spanten. De huidgangen in mahonie werden met koperen klinknagels op de spanten bevestigd. De Eileen had een flush deck, dat ononderbroken van de voorsteven tot de achtersteven doorliep.

Tonnage: 33 brutoton.

Tuigage: De Eileen was oorspronkelijk een auxiliary Bermudan Cutter. Het gaat om een zeiljacht, uitgerust met een hulpmotor, met een torengetuigd grootzeil, een fok en een kluiver. Het originele aandewindse zeiloppervlak mat ongeveer 143 m². In 1959 meldde Lloyd’s Register of Yachts dat de Eileen was omgebouwd tot een yawl door de toevoeging van een bezaanmast.

Motor: De originele motor was een viercilinder Bergius paraffinemotor. Volgens het Lloyd’s Register of Yachts werd in 1954 een viercilinder Perkinsdiesel van 43 pk ingebouwd. In 1961 kwam hiervoor een viercilinder Volvo Penta van 30 pk in de plaats. In 1968 kreeg de Eileen ten slotte een Volvo Penta van 86 pk. Die motor werd bij de restauratie gedemonteerd er zal worden vervangen door een nieuwe motor.

Interieur: Het interieur was over de jaren aangepast en werd voor de restauratie gedemonteerd.