Inventaris

Beeldekensstraat (Pajottegem)
De kaphaag van gewone haagbeuk (Carpinus betulus) bevindt zich op de noordelijke en westelijke perceelsgrens van een bebost perceel in de vallei van de Scheibeek. De talud op de perceelsgrens wordt door de haag van haagbeuk vastgehouden.

Maneschijn (Ronse)
Ter hoogte van ‘Maneschijn’, in het westelijke deel van het Muziekbos, bevindt zich een oude bomenrij langs een wandelpad en deels in een bosbestand. De geknotte haagbeuken zijn aangeplant op een perceelsgrens en zijn een relict van een oude bosrand.

Muziekbosstraat (Ronse)
In het Muziekbos bevindt zich een holle weg die van het noordoosten naar het zuidwesten dwars door het bos loopt. Deze weg is reeds terug te vinden op de 18de-eeuwse Ferrariskaart en heeft zijn onverharde en holle karakter behouden.

Wezemaal (Rotselaar)
De holle weg is afgebeeld op de topografische kaart uit 1868 en weergegeven in latere historische kaarten. Vermoedelijk werd de weg intensief gebruikt tot 1960. Sindsdien raakte de holle weg ‘in verval’ door de aanleg van andere passages en werd hij stilaan vergeten.

Wezemaal (Rotselaar)
Opvallend aan deze weg is de brede rechte structuur van ongeveer 300 meter die door de heuvel snijdt. De weg is afgebeeld op de Vandermaelenkaart (1846-1845) en sindsdien ook op latere historische kaarten.

Kopstraat (Schoten)
Twee bruine beuken zijn bij de restauratie van het imposante drevenstelsel in Domein Vordenstein als reminiscentie behouden. Ze staan in het oosten van het parkbos bij het begin van een lange dreef die diagonaal, van uit het zuidoosten naar het noordwesten, het parkbos doorloopt.

Kopstraat (Schoten)
In het oostelijk deel van het parkbos, langs het wandelpad, staat een zwaar ontwikkelde Amerikaanse eik. De boom had in het jaar van de inventarisatie (2009) een stamomtrek van 427 cm.

Cotthem (Sint-Lievens-Houtem)
In de bosrand langs Cotthem staat, vermoedelijk als relict uit een kaphaag, een knotboom en een hoge hakhoutstoof. Deze traditioneel gesnoeide haag is aangelegd met fladderiep, die hier samen voorkomt met andere haagsoorten zoals haagbeuk, hazelaar en rode kornoelje. Fladderiep of ook steeliep genoemd is een zéér zeldzame soort en is de meest resistente soort tegen de iepenziekte.

Neerrepen (Tongeren-Borgloon)
In Kolmontbos staat in het oosten aan de bosrand een rij van 15 haagbeuken op een talud. Het gaat om voormalige knotbomen die zijn uitgegroeid na het staken van het knotbeheer. De kaphaag markeert de historische grens van een kadastraal perceel en geeft de historische bosgrens aan die is vervaagd. 

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Het bos van Kolmont grenst in het noordwesten aan een weideboomgaard met een poel. Ter hoogte van de poel wordt de bosgrens gemarkeerd door een rij voormalige knotbomen. De rij bestaat uit drie lage geknotte essen, een vijftal knothaagbeuken en drie sterk uitgegroeide haagbeuken die vrij hoog werden geknot. Deze bomen staan op een boswal, vermoedelijk een relict van een oude wal die de grens van het bos markeerde.