754 resultaten
ID: 130698 | Landschappelijk element

Helshovenstraat 2 (Sint-Truiden)
De geschoren haag van gele kornoelje vormt een relict van een steeds zeldzamer wordende vorm van perceelsafsluiting, typerend voor de streek Sint-Truiden - Heers.
ID: 300373 | Landschappelijk element

Asdonkstraat (Tessenderlo-Ham)
Voor de Asdonkhoeve staat een rij van acht imposante zomereiken. Deze markeren de grens tussen de provincies Vlaams-Brabant en Limburg. Vermoedelijk dateren ze uit de 2de helft van de 18de eeuw, toen het domein bij de hoeve werd aangelegd. Op de kabinetskaart van de Ferraris was de provinciegrens tevens de grens van het toenmalige domein.
ID: 307751 | Landschappelijk element

Tieltvoetweg (Tielt)
Langsheen de Tieltvoetwegel in Kanegem, staat een geschoren meidoornhaag van éénstijlige meidoorn, met in de haag een aantal beeldbepalende, opgaande zomereiken.
ID: 307973 | Landschappelijk element

Neerrepen (Tongeren-Borgloon)
In Kolmontbos staat in het oosten aan de bosrand een rij van 15 haagbeuken op een talud. Het gaat om voormalige knotbomen die zijn uitgegroeid na het staken van het knotbeheer. De kaphaag markeert de historische grens van een kadastraal perceel en geeft de historische bosgrens aan die is vervaagd.
ID: 307196 | Landschappelijk element

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Het bos van Kolmont grenst in het noordwesten aan een weideboomgaard met een poel. Ter hoogte van de poel wordt de bosgrens gemarkeerd door een rij voormalige knotbomen. De rij bestaat uit drie lage geknotte essen, een vijftal knothaagbeuken en drie sterk uitgegroeide haagbeuken die vrij hoog werden geknot. Deze bomen staan op een boswal, vermoedelijk een relict van een oude wal die de grens van het bos markeerde.
ID: 307344 | Landschappelijk element

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Kolmontbos wordt in het zuidwesten begrensd door verschillende soorten lijnaanplantingen. Het betreft een rij knothaagbeuken met verspreid een aantal meidoornstammen die wijzen op een tweede grensmarkering. In het zuidoosten staat een rij van vijf opgaande zomereiken. Al deze elementen markeren de historische bosgrens.
ID: 307974 | Landschappelijk element

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Aan de zuidrand van Kolmontbos staat onderaan de helling een rij van een tiental imposante opgaande eiken op een talud. Aan de voet van het talud staat een relict van een meidoornhaag die sterk is doorgeschoten. De bomen- en struikenrij en de talud werden aangelegd om een eigendomsgrens te markeren.
ID: 308019 | Landschappelijk element

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
In het zuidoosten van Kolmontbos staat aan de bosrand een relict van een meidoornhaag. Vermoedelijk werd deze haag aangeplant om een eigendomsgrens te markeren. De bosrand is geleidelijk aan uitgegroeid naar de vallei zodat de doorgeschoten haag vandaag de historische bosgrens aangeeft.
ID: 131508 | Landschappelijk element

Balenbergstraat (Tremelo)
Deze cluster van knotbomen van zomereik (Quercus robur) bevindt zich grotendeels op het grondgebied van de Tremeloose, deelgemeente Baal. De bomenrijen vormen geen continue lijn, maar moeten gezien worden als verschillende rijen die verspreid van elkaar liggen. De bomen zijn een restant van een kleinschalig, door akkers gedomineerd landschap. De grootste knoteik heeft een stamomtrek van 2,18 meter op 1,50 meter hoogte en is 5 meter hoog (opname in 2009).
ID: 132423 | Landschappelijk element

Burgweg (Vleteren)
Een eenzame zwarte populier bij een draaiboom langs een losweg, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te kloneren, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.