Inventaris

Sint-Sixtusstraat 82 (Poperinge)
Zwarte knotpopulieren bij een poel gelegen op een boerderijerf. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Sint-Sixtusstraat 90 (Poperinge)
Twee zwarte knotpopulieren zijn bij een erftoegang geplant als welkomstbomen. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Stavelestraat 2 (Poperinge)
Een eenzame zwarte populier bij een verdwenen perceelsgrens, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Wulfhullestraat (Poperinge)
Knotbomenrij van zwarte populier bij een perceelsrand. Op het moment van de inventarisatie stonden er 2 exemplaren met stamomtrekken van bij de 3 meter. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Wulfhullestraat 15 (Poperinge)
Op het erf van een hoeve staan twee zwarte knotpopulieren. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Kleine Amer 55-57 (Puurs-Sint-Amands)
Op een erf was het, en is het nog steeds, gebruikelijk om een notenboom te planten omdat men hierdoor minder last zou hebben van muggen. Uiteraard werd de okkernoot ook geprezen omwille van de jaarlijkse notenoogst. Bij de woning aan de losplaats bij de Vliet is een notelaar geplant op een heuveltje en werd hij hierdoor, gezien de standplaats bij de Vliet, beschermd tegen een te natte bodem.

Kerkstraat 37 (Ravels)
Op het erf van de Kastanjehoeve wordt de schuur aan de zuidwestzijde beschermd met een opgaande bomenrij van lindes.

Kerkstraat 37 (Ravels)
Centraal op het erf van de hoeve staat een mooi ontwikkelde paardenkastanje. De opgaande boom is hier dienstig als schermbeplanting. De paardenkastanje voorziet, bij het binnenhalen van de oogst, het wachtende ingespannen paard van schaduw.

Weeldestraat 13 (Ravels)
De opgaande linde (Tilia cordata) bevindt zich in de voortuin van een woning - een voormalig boerenerf - langs de Weeldestraat te Ravels. Deze boom, mogelijk een gerechtsboom, is mogelijk 600 jaar oud.

Braambos 13 (Ronse)
Deze taxus geeft beschutting aan het molenrad. Dit is een gebruik dat nog dateert uit de tijd dat het rad en bijhorende constructies uit hout werden vervaardigd en tegen het uitdrogen dienden beschermd te worden. Meestal werd hiervoor linde aangewend omdat lindebladeren een zeer goed zonnescherm produceren. Hier bij de Breembosmolen heeft de wintergroene taxus deze beschermende rol overgenomen.