Inventaris

Vitsdam 60 (Bornem)
Vlakbij de woning staat een geknotte linde als deel van de oorspronkelijke erfbeplanting. De knotboom is aangeplant langs de westzijde en deed vermoedelijk dienst als schaduwboom.

Molenhoek (Boutersem)
Waar twee wegen van de Molenhoek samenkomen ligt een voormalige molenaarswoning uit 1782. Op het driehoekig grasplein net voor de woning staat een indrukwekkende opgaande linde. De boom heeft een stamomtrek van 286 cm en een evenwichtige en mooi ontwikkelde kruin. Tegen de stam is een kleine Mariakapel bevestigd.

Bijstierstraat 6 (Brakel)
Een houtkant van 130 meter lang op een wegtalud bestaande uit meerdere soorten in een traditioneel hakhoutbeheer. Een oude uitgedunde kaphaag met es, els, haagbeuk en gladde iep; hakhout van gladde iep, hazelaar, els en els. Meidoorn, haagbeuk en eik staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen. Naast de houtopbrengst vervult de houtkant ook een belangrijke nevenfunctie, namelijk het vastleggen van het talud om erosie te voorkomen.

Borgveld 4 (Brakel)
Een oude kaphaag van in hoofdzaak fladderiep en es staat op de noord- en oostgrens van een erf bij een verbouwd hoevetje. De haag bestaat uit we aparte delen. Op de kadasterkaart van PC. Popp en de kaart van Van der Maelen is er langs de oostelijke haag een voetweg weergegeven, bovendien merken we dat er in de 19de eeuw hier geen gebouw aanwezig was. Op de Ferrariskaart (ca 1775) werd hier wel een hoevetje ingetekend en het erf was volledig afgeboord met een beplanting. In die tijd was het gebruikelijk om het erf af te boorden met houtkanten die nuttig waren als afsluiting, houtproducent (brand-, gerief-, constructiehout) en loofvoedering. Men gebruikte hiervoor een scheer- of kaphaag en hakhout. De nog aanwezige oude kaphaag van fladderiep is plaatselijk onderbroken en de vrijgekomen ruimte is opgevuld door een lijnaanplanting van drie opgaande lindebomen.

Borgveld 4 (Brakel)
De lindenrij staat langs een voetweg die op de kadasterkaart van PC. Popp en de kaart van Van der Maelen is weergegeven, bovendien merken we dat er in de 19de eeuw hier geen gebouw aanwezig was. Op de Ferrariskaart (ca 1775) werd hier wel een hoevetje ingetekend en het erf was volledig afgeboord met een beplanting. In dien tijd was het gebruikelijk om het erf af te boorden met houtkanten die nuttig waren als afsluiting, voor houtproductie (brand-, gerief-, constructiehout) en loofvoedering. Men gebruikte hiervoor een scheer- of kaphaag en hakhout. De nog aanwezige oude kaphaag van fladderiep is plaatselijk onderbroken en de vrijgekomen ruimte is opgevuld door een lijnaanplanting van drie opgaande lindebomen.

Driestenbroekestraat 20 (Brakel)
Aan de achterzijde van het erf staat in een hoek van het kadastrale perceel een mooi ontwikkelde opgaande paardenkastanje. Hij staat op de grens van de achtertuin met het aanpalende weiland en is er op traditionele wijze als hoekboom aangeplant. De boom is beeldbepalend en heeft een stamomtrek van 432 cm.

Driestenbroekestraat 46 (Brakel)
De geschoren hagen van rode kornoelje bevinden zich ten noorden en ten zuiden van het perceel 127C. Dit kleine perceel ligt ten westen van de semi-gesloten hoeve met vakwerk. In de haag zijn enkele bol geschoren kornoeljes aanwezig als topiary. Het omhaagd perceel is als moestuin ingericht.

Driestenbroekestraat 46 (Brakel)
De geschoren haagbeukhaag, bevat eveneens olm en es. De haag sluit het zuidelijk erf van van de semi-gesloten hoeve aan straatzijde af. De oorspronkelijke scheerhoogte bedraagt 1 m, en werd later verhoogd naar 1,8 m.

Fayte 96 (Brakel)
De grote opgaande zomereik staat in een perceelshoek van een erf.

Geraardsbergsestraat 135 (Brakel)
Op traditionele wijze zijn drie gekandelaarde lindebomen aangeplant bij de zuid-west gevel van het hoevegebouw om er als schermbeplanting te functioneren. Vooral tegen de zon, maar ook tegen regen en wind werden de gebouwen, in het bijzonder de woning en de stallingen, beschermd. De bomenrij beschermd het woonhuis vooral tegen de namiddag- en avondzon. Dit gebruik dateert nog uit de periode dat men op zolder, onder de dakpannen, de nacht doorbracht. De bomen hebben een takvrije stam die ongeveer even hoog is als de voorgevel van het huis. De takken zijn min of meer in een verticaal vlak geleid en steken boven de onderste dakrand uit. Ook het ingespannen paard kon onder de linden bescherming vinden tegen de zomerse zonnestralen. Het zijn Hollandse linden waarvan de dikste een stamomtrek heeft van 241cm.